Μετά τῆς δεούσης λαμπρότητος καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως ἐτελέσθη στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ἡ εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία τοῦ ἐκλεγέντος ἀπό τήν σεπτή Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, βοηθοῦ Ἐπισκόπου τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως τῶν Πατρῶν, κ. Χρυσάνθου, ὑπό τόν τίτλο τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Κερνίτσης.
Τόν Ἱερό Ναό κατέκλυσαν ἀπό πολύ νωρίς τό πρωί πλήθη πιστῶν καί ἅπαν τό Ἱερατεῖο καί οἱ Μοναστικές Ἀδελφότητες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν καί ἄλλων ἐπαρχιῶν.
Τήν χειροτονία ἐτέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, μαζί μέ τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας: Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλέξανδρο, Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεο, Βρεσθένης κ. Θεόκλητο, Σερρῶν κ. Θεολόγο, Καβάσων κ. Ἐμμανουήλ, Αἰτωλίας κ. Κοσμᾶ, Λευκάδος κ. Θεόφιλο, Φωκίδος κ. Θεόκτιστο, Ἱερισσού κ. Θεόκλητο, καί μέ τούς Θεοφιλεστάτους Ἐπισκόπους Ὠλένης κ. Ἀθανάσιο, καί Ἐπιδαύρου κ. Καλλίνικο ἐνῶ συμπροσευχόμενος παρέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος.
Ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος στήν χειροτονητήρια προσλαλιά του ἀνεφέρθη μέ λόγια συγκινητικά στήν μεγάλη δωρεά καί χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Παναγίας μας τῆς Γηροκομητίσσης καί τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, νά ἀνέλθῃ στόν τρίτο τῆς Ἱερωσύνης βαθμό.
Εὐγνωμόνως ἀνεφέρθη στό σεπτό πρόσωπο τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου, στό πρόσωπο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί σέ ὅλους τούς Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διά τῆς τιμίας ψήφου τῶν ὁποίων ἀνεδείχθη Ἐπίσκοπος.
Ἐπίσης ἐν συγκινήσει ἐμνημόνευσε τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν κυροῦ Νικοδήμου, τῶν ἀοιδίμων πνευματικῶν του Πατέρων, τοῦ ἀειμνήστου πατρός του Ἐλευθερίου, ἐνῶ ἔκαμε εἰδική ἀναφορά στήν μητέρα του τήν ὁποία ἀξίωσε ὁ Θεός νά παραστῇ στήν χειροτονία τοῦ υἱοῦ της εἰς Ἐπίσκοπον, ὅπως καί σέ ὅλους τούς κατά σάρκα συγγενεῖς τους, στά πνευματικά του παιδιά καί σέ ὅλους τούς συνεργάτες του Κληρικούς καί Λαϊκούς στό πνευματικό καί κοινωνικό ἔργο πού τοῦ ἔχει ἀναθέσει ἡ Ἐκκλησία.
● Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος, στήν ὁμιλία του κατά τήν χειροτονία τοῦ νέου Ἐπισκόπου, ἀνεφέρθη μέ λόγια βαθειά θεολογικά στό ὑψηλότατο ἀξίωμα καί ὑπούργημα τῆς Ἀρχιερωσύνης, τό ὁποῖο καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο Ἀρχιερέα, εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ.
● Ἐπίσης ἀνεφέρθη στήν Ἀποστολική Μητρόπολη τῶν Πατρῶν καί στήν πόλη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ἡ ὁποία ἔχει μιά βαρειά πνευματική κληρονομιά καί χρήζει ἀπό πλευρᾶς τῆς Ἐκκλησίας, ἀνυστάκτου φροντίδος πνευματικῆς, ἀλλά καί γενικῶτερα κοινωνικῆς, μάλιστα κατά τήν σύγχρονο ἐποχή, ἕνεκα τῆς γεωγραφικῆς της θέσεως, τοῦ πλήθους τῶν πιστῶν, τοῦ πλήθους τῶν ἐνοριῶν, τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν τῆς νεολαίας, καί δή τῶν χιλιάδων φοιτητῶν, τῶν πολλῶν ἀσθενῶν στά μεγάλα νοσηλευτικά Ἱδρύματα, τῆς ἀντιμετωπίσεως τῆς ἀνεργίας, τοῦ μεταναστευτικοῦ προβλήματος καί τόσων ἄλλων θεμάτων τά ὁποῖα πρέπει καθ’ ἡμέραν νά τυγχάνουν εἰδικῆς μερίμνης καί ἀντιμετωπίσεως.
● Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Σεβασμιώτατος προέτεινε καί ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐξέλεξε Βοηθόν Ἐπίσκοπο γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν, τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμ. π. Χρύσανθο Στελλᾶτο, Κληρικό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὁ ὁποῖος ἐπί τρεῖς καί πλέον δεκαετίες διακονεῖ μέ πιστότητα καί θερμουγό ζῆλο, μέ ὑπομονή, ταπείνωση καί ὑπακοή τό Ἱερό Θυσιαστήριο, καί τόν περιούσιο , φιλόθεο καί φιλάγιο Πατραϊκό Λαό, χωρίς ποτέ νά δημιουργήσῃ προβλήματα, τόσο στόν μακαριστόν Μητροπολίτη Νικόδημο, ὅσο καί στόν νῦν Μητροπολίτη Πατρῶν κ. Χρυσόστομο, στόν ὁποῖο στάθηκε καί στέκεται πολύτιμος ἀρωγός καί συνεργάτης μέ θυσιαστική διάθεση γιά τό ἐκκλησιαστικό ἔργο.
Ἀναφερθείς στήν ἱστορική Ἐπισκοπή Κερνίτσης Ἀχαΐας πού εὑρίσκεται σήμερα στά ὅρια τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας, ἐμνημόνευσε τῶν ἀοιδίμων Ἐπισκόπων αὐτῆς καί μεγάλων προσωπικοτήτων, Ἠλία τοῦ Μηνιάτη τοῦ Κεφαλλῆνος καί Προκοπίου, ὁ ὁποῖος ἦτο συνεργάτης καί συνοδοιπόρος στούς ἀγῶνες γιά τήν Πατρίδα τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ καί ἦτο μαζί του στήν Ἁγία Λαύρα ὅταν ὕψωσε τήν σημαία τῆς Ἐπαναστάσεως γιά τήν ἐλευθερία τῆς Πατρίδος.
● Ἀκόμη, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν λαβών ἀφορμή ἀπό τό ὄνομα «Χρύσανθος» τό ὁποῖο φέρει ὁ νέος Ἐπίσκοπος, πρός τιμήν τοῦ ἀοιδίμου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσάνθου τοῦ ἀπό Τραπεζοῦντος, κοντά στόν ὁποῖο ὑπηρέτησε ὡς Ἀρχιδιάκονος ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Πατρῶν κυρός Νικόδημος, ἀνεφέρθη στήν μεγάλη προσωπικότητα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Πρωθιεράρχου καί ἑστίασε στήν γενναία στάση του καί στίς ἀπαντήσεις του ὅταν τοῦ προτάθηκε νά ὁρκίσῃ τήν κυβέρνηση τῶν δοσίλογων στούς Γερμανούς καί νά τελέσῃ δοξολογία.
«...Δέν μπορῶ νά ὁρκίσῳ Κυβέρνηση προβληθεῖσα ἀπό τόν ἐχθρό...»
«...Ἐλπίζω νά σεβαστεῖτε τήν Χώρα. Στρατηγέ μή θίξετε τήν φιλοτιμία τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ...»
«...Οἱ Ἕλληνες Ἱεράρχες δέν παραδίδουν πόλεις στόν ἐχθρό, καθῆκον ἔχουν νά ἐργαστοῦν διά τήν ἀπελευθέρωση...»
«...Οἱ Ἕλληνες Ἀρχιεπίσκοποι κάνουν δοξολογία ὅταν ἐλευθερώνεται ἡ Πατρίδα τους καί ὄχι ὅταν κατακτᾶται...»
● Καί ἐκάλεσε τόν νέο Ἐπίσκοπο νά ἔχῃ ἱεραποστολικό ζῆλο καί ἀγωνιστικό φρόνημα, ὅπως ὅλοι οἱ ἔνδοξοι Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχες, πού ἔδωσαν μαρτυρία γιά τόν Χριστό καί τήν Ἑλλάδα καί ἐσφράγισαν αὐτή τήν μαρτυρία τους μέ τό αἷμα τους καί τό μαρτύριό τους.
● Τέλος ὁ Σεβασμιώτατος προέβαλε ἐνώπιόν τοῦ χειροτονηθέντος τό ἱερώτατον πρόσωπο τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων καί θειοτάτου Προστάτου καί Πολιούχου τῶν Πατρῶν, Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος ἀτενίζοντας τόν Σταυρό του, τόν εἶδε ὡς Θρόνον τιμῆς καί ὡς μέσον ἀνόδου του στόν οὐρανό γιά νά συναντήσῃ, τόν Σταυρῷ παγέντα, ἐν Ἅδη καταβάντα καί ἐκ τάφου ἀνατείλαντα Σωτῆρα Χριστόν καί κατέληξε καλώντας τόν νέο Ἐπίσκοπο νά προχωρήσῃ στίς βαθμίδες τοῦ Ἱεροῦ θυσιαστηρίου καί νά ἀναλάβῃ τόν σταυρό τῆς μαρτυρικῆς Ἐπισκοπικῆς διακονίας ἐπαναλαμβάνοντας τά λόγια τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου:
«... Χαίροις ὦ Σταυρέ καί γάρ χαίροις ὄντως. Εὖ γέ οἶδα καί ἀναπαυόμενον σέ λοιπόν, ἐκ πολλοῦ κεκμηκότα, πηπηγμένον καί ἀναμένοντά με. Ἦκον ἐπί σέ, ὄν ἐπίσταμαι ἰδιόν μου.ἦκον πρός σέ τόν ποθήσαντα με. Γνωρίζω σου τό μυστήριον, δί’ ὁ καί πέπηγας. πέπηξαι γάρ ἐν κόσμῳ, ἵνα τά ἄστατα στηρίξης...
...Ὦ σταυρέ μηχάνημα σωτήριόν τοῦ ὑψίστου. Ὤ σταυρέ τρόπαιον νίκης Χριστοῦ κατ’ ἐχθρῶν...
...Ἀλλά μέχρι πόσου ταῦτα λέγω καί οὐ περιπλέκομαι τῷ σταυρῷ, ἵνα ἐν τῷ σταυρῷ ζωοποιηθῶ καί διά σταυροῦ τόν κοινόν θάνατον τοῦ βίου ἐξέλθω;.
...Καλός ὁ Σταυρός. Ζωοποιός γάρ. Καλός ὁ ἐπί σταυροῦ κρεμασθείς. Καθαιρέτης γάρ τῶν δαιμόνων, λυτρωτής τῶν ψυχῶν, βραβευτῆς τῶν ἀθλούντων, μέγας καί ἀγαθός τῶν εἰς αὐτόν πεπιστευκότων. Ἀλλά τί τοσαῦτα λέγω; Δεῦρο Χριστέ πρός με. Ἀπόλυσον τόν δοῦλον σου ἐλεύθερον, τόν ἀσθενῆ ὑγιῆ, τόν φθαρτόν ἄφθαρτον, τόν ὁρατόν ἀόρατον, τόν θνητόν ἀθάνατον, τόν παλαιόν καινόν, τόν δεθέντα λελυμένον, τόν γήινον ἀπουράνιον, ἵνα δί’ ἐμοῦ πολλοί πιστεύσωσιν εἰς σέ καί γένωμαι ἀληθής μάρτυς τῆς σῆς Θεότητος...»
Μετά τήν χειροτονία τά πλήθη τῶν πιστῶν ἐν ἐνί στόματι καί μιά καρδία ἀνεφώνησαν τό «ΑΞΙΟΣ».
