Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Μήνυμα μαρτυρικό, ἀπό ματωμένα ράσα, γιά τόν κ. Φίλη.




                                                 Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρὸς

Τόν Ἀξιότιμον Ὑπουργόν  Παιδείας,

Ἒρευνας καί Θρησκευμάτων

κ.  Νικόλαον Φίλην

Εἰς Ἀθήνας

                                                                                       Ἐν Πάτραις τῇ 23ῃ Σεπτεμβρίου 2016

Kύριε Ὑπουργέ,

Χαῖρε ἐν Κυρίῳ πάντοτε.

      Μετά τήν ἐπιστολή μου πρός τόν κ. Πρωθυπουργό, σχετικά μέ τά θέματα πού μᾶς ἀπασχολοῦν, εἶπα νά μή γράψω κάτι ἂλλο. Ὃμως μὲ συγκίνηση βαθειὰ, ἀνέλαβα καὶ ὑποσχέθηκα σὲ πρόσωπα τρανά, μεγάλα, μέγιστα, ἱερά νὰ σοῦ μεταφέρω παραγγελιὰ ἱερή, γεμάτη ὀδύνη ψυχῆς, ὃμως μὲ πολλὴ ἀγάπη.

            Χθὲς, Ὑπουργέ μου, πῆγα στὴν Τρίπολη καί πέρασα ἀπὸ ἕνα τόπο ἱερὸ γιὰ νὰ γονατίσω εὐλαβικὰ καὶ νὰ προσκυνήσω, γιατί θυμήθηκα ὅτι ἦταν παραμονή ἡμέρας μεγάλης, ἱστορικῆς, τρανῆς,  αἱματωμένης.

            Ξημέρωνε 23 Σεπτεμβρίου. Γιορτὴ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Τριπολιτσᾶς ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ἐκεῖ λοιπόν ποὺ προσκυνοῦσα καὶ ἔκλεισα τὰ μάτια μου γιὰ νὰ προσευχηθῶ καὶ νὰ μακαρίσω ὅσους πέθαναν γιὰ τόν Χριστὸ καὶ τήν Πατρίδα καὶ τὰ ὀνόματά τους εἶναι γραμμένα πάνω σὲ στήλη μαρμάρινη, εὐγνωμοσύνης τῶν Ἑλλήνων ἀνάθημα, τοὺς ἄκουσα νὰ μοῦ μιλᾶνε. Μοῦ λέγανε κάτι γιὰ σένα. Μοῦ μιλάγανε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς φυλακῆς τοῦ σεραγιοῦ τοῦ Πασᾶ.

            Εἴχανε πάει τὰ μαντάτα γιὰ ὅσα εἶπες γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν συμβολὴ της, ντὲ καὶ καλά, «στὴν ἠθικὴ ἔκπτωση τῆς κοινωνίας».

ΣΤΗΛΗ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΚΡΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΕΩΣ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ

     Μοῦ λέγανε καὶ κλαίγανε σὰν τὰ μικρὰ παιδιὰ γιὰ τὴν κατάντια μας. Ἦταν, Ὑπουργέ μου, στὰ ἀλήθεια πολὺ πονεμένοι γιὰ ὅσα εἶπες. Εἶχαν ὃμως μιά παρηγοριά, μπᾶς καὶ δὲν τὰ πιστεύεις ὅσα λές. Μήπως παρασύρθηκες καί εἶπες κάτι παρά πάνω στό λόγο σου.

            Μοῦ μίλησαν αἱμόφυρτοι, γυμνοί, σκελετωμένοι, οἱ γίγαντες τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος, τὰ ἱερὰ σφάγια τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ἐλευθερίας, οἱ μάρτυρες Ἀρχιερεῖς καὶ λοιποὶ Κληρικοί, ποὺ ἀπὸ τὸν Μάρτιο μέχρι τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1821, τοὺς ἔτρωγαν τὰ σκουλήκια ζωντανούς γιὰ νὰ μπορῆς ἐσύ, γιὰ νὰ μπορῶ ἐγώ καὶ ὅλοι μας, νὰ μιλᾶμε σήμερα Ἑλληνικὰ καὶ νά ἐκφραζώμαστε ἐλεύθερα, ἀκόμα καὶ ὑβρίζοντάς τους, χωρὶς νὰ πληρώνωμε κανένα τίμημα.. Ἐξ’ ἄλλου αὐτὸ θὰ πῇ ἐλευθερία. Γι’ αὐτό τό μεγαλεῖο τῆς λευτεριᾶς πέθαναν καί αὐτοί πού σοῦ στέλνουν τό μήνυμα καί τόσοι ἂλλοι.

            Σήμερα 23 Σεπτεμβρίου ἐπέτειο τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Τριπολιτσᾶς, ἀπὸ τοὺς Τούρκους, τοὺς φρικτοὺς καὶ βάναυσους τυράννους ποὺ ὁδήγησαν 400 χρόνια καὶ πλέον μυριάδες προγόνους σου καὶ προγόνους μου στὶς εἱρκτές, στὰ ἰκριώματα, στὰ παλουκώματα καὶ τὶς σφαγές, αὐτοὶ οἱ μάρτυρές μοῦ εἶπαν νὰ σοῦ πῶ ὅτι :

            « Μετεφέρθησαν εἰς τὸ κάτω μέρος τοῦ Σεραγιοῦ, εἰς δεινοτάτην καὶ φρικτοτάτην εἱρκτὴν τῶν καταδίκων…Αὐτὴ δὲ ἡ εἱρκτὴ περιωρισμένη εἰς ἓν δωμάτιον ἔκειτο ὑπὸ τὸ Σεράγιον ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, ἀριστερῶθεν τοῦ εἰσερχομένου διὰ τῆς τοῦ Σεραγίου Πύλης καὶ δέθηκαν ὅλοι στὸ φοβερὸ κούτσουρο, εἰς τὰς ὀπάς τοῦ ὁποίου εἰσήρχοντο οἱ πόδες τῶν βασανιζομένων…Εἰσελθόντες εἰς ταύτην τὴν φυλακὴν συνέδεσαν διὰ μακρᾶς ἁλύσεως τοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ Προύχοντας τὴν ἑσπέραν ἐκείνην…»

            Τόσο στενὰ ἦταν στοιβαγμένοι μέσα στὸ μικρὸ χῶρο οἱ φυλακισμένοι, «ὥστε οὐδὲ τοὺς πόδας ἠδύναντο νὰ ἐκτείνωσιν, ἀλλὰ νυχθημερὸν καθήμενοι διαλέγοντο, καὶ οὕτως ἐκοιμῶντο ἀπὶ πέντε ὁλοκλήρους μῆνας, μὴ δυνάμενοι νὰ ἀνακληθῶσι…Ἀέναος ἱδρὼς ἔρρεε ποταμηδὸν ἐκ τῶν σωμάτων αὐτῶν, ἐξ’ οὗ τὰ ἐνδύματα αὐτῶν ἐσάπησαν…»

            Tά ὀνόματά τους ἦταν: Ὁ Τριπολιτσᾶς Δανιήλ, ὁ Μονεμβασίας Χρύσανθος, ὁ Ἀνδρούσης Ἰωσήφ, ὁ Δημητσάνης Φιλόθεος, ὁ Ναυπλίου Γρηγόριος, ὁ Χριστιανουπόλεως Γερμανός, ὁ Κορίνθου Κύριλλος καί ὁ Ὠλένης Φιλάρετος, ὁ Παπαλέξης καί ὁ Πρωτοσύγκελλος τοῦ Ἀνδρούσης, Χρύσανθος.

            Μοῦ εἶπαν νά σοῦ πῶ ὃτι εἶχαν καί συμμάρτυρες πού βεβαιώνουν τήν συμφορά, τά βάσανα, τήν πεῖνα, τήν δίψα, τή σήψη καί τόν θάνατο.

            Ἦταν οἱ Πρόκριτοι τοῦ Μορηᾶ στό ἲδιο φρικτό κελλί καί ὑπογράφουν μαζί μέ τούς Δεσποτάδες τήν παραγγελιά τους σέ σένα τόν Ὑπουργό τῆς Παιδείας, Ἒρευνας καί Θρησκευμάτων.

            Ἦταν οἱ Προεστοί: Ἀναστάσιος Μαυρομιχάλης, γιός τοῦ Πετρόμπεη, Ἰωάννης Τομαρᾶς, Ἀντωνάκης Καραπατᾶς, Ἰωάννης Βιλαέτης, Πανᾶγος Κυριακός, Ἀναγνώστης Κωστόπουλος, Ἀνδρέας Καλαμογδάρτης, Μῆτρος Ροδόπουλος, Σωτηράκης Μελετόπουλος, Νικόλαος Γεωργακόπουλος καί Θεόδωρος Δεληγιάννης.

            Μοῦ εἶπαν νά σοῦ πῶ καί κάτι ἂλλο. Ὃτι τότε πέθαναν ἑνωμένοι Ἀρχιερεῖς καί Πρόκριτοι, γιατί πίστευαν τά ἲδια γιά τόν Χριστό καί τήν Ἑλλάδα. Ἦταν ὃλοι δεμένοι στό κούτσουρο (ἒμπαιναν σέ τρύπες τά πόδια τους) μέ μιά ἁλυσίδα 100 ὀκάδες καί μέ λαιμαργιές στό λαιμό σάν τά ἂλογα. Εἶχε μπεῖ ἡ ἁλυσίδα μέχρι τό κόκκαλο καί σαπίζαμε ἀβοήθητοι.

            Ἓνας, καθώς γύρισα νά φύγω μπροστά ἀπό τό μνημεῖο πού εἶναι στημένο πάνω ἀπό τό τόπο τοῦ μαρτυρίου τους, μοῦ φώναξε:        «Στάσου μή βιάζεσαι, ἒχω κάτι ξεχωριστό νά σοῦ πῶ. Πές στόν Ὑπουργό, ὃτι μόνο δυό Δεσποτάδες, ζήσαμε καί βγήκαμε μισοπεθαμένοι… Μᾶς πῆρε ὁ Κολοκοτρώνης στό ὦμο κλαίγοντας καί μᾶς ξάπλωσε κατά γῆς. Τόν εἶδα τόν Θοδωρῆ πού ἒκλαιγε, ἐφίλησε στό μέτωπο τόν Δεσπότη τῆς Τριπολιτσᾶς, τόν Δανιήλ, πού ἦταν πρῶτος ξάδελφος τοῦ Γρηγορίου τοῦ Ε’ καί τοῦ εἶπε. ‘’Δέν στό’ λεγα Δεσπότη μου, ὃτι θά περπατήσουμε μαζί στή λεύτερη Πατρίδα;’’»

            -«Ποιός εἶσαι ἐσύ πού μοῦ μιλᾶς;», τόν ρώτησα.

            «Νά πῇς στόν Ὑπουργό ὃτι μέ λένε Ἰωσήφ, εἶμαι ὁ Δεσπότης τῆς Ἀνδρούσης. Να τοῦ πῇς ὃτι ἐκεῖ πού κάθεται τώρα, σ’ αὐτή τή θέση,  κάθησε γιά πρώτη φορά ἓνας ταπεινός Δεσπότης. Ἢμουν ἐγώ ὀ Ἰωσήφ. Ἒτσι θέλησε ἡ Πατρίς, νά εἶμαι ὁ πρῶτος μινίστρος (Ὑπουργός) τῆς Θρησκείας καί τῆς Παιδείας τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδος…» 

            Ἒκλαψα καί φίλησα τά ἃγια χώματα πού κλείνουν στά σπλάχνα τους αὐτούς τούς γιγαντόψυχους Κληρικούς, τούς ἀντιστασιακούς καί ἀνυποχώρητους, τούς  Ἐθνεγέρτες καί τούς ὑποσχέθηκα ὃτι θά σοῦ πῶ τήν παραγγελιά τους σήμερα κιόλας, 23 Σεπτεμβρίου, πού γιορτάζομε τήν ἀπελευθέρωση τῆς Τριπολιτσᾶς, πού εἶναι καί δική μου Πατρίδα, ἀπό τούς Τούρκους.

            Καί ξέρεις Ὑπουργέ μου, θυμήθηκα ὃτι πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες συναντηθήκαμε καί μιλήσαμε, πολιτισμένα, εἲπαμε πολλά…

            Θέλω τώρα μέ ἀγάπη πολλή νά σοῦ πῶ κάτι ἀκόμα.

            Ἂν θέλωμε νά δοῦμε αὐτό τόν τόπο ἐλεύθερο καί ἀναστημένο, μέ κομμένες τίς ἁλυσίδες τῶν μνημονίων καί τῆς ὃποιας ἂλλης σκλαβιᾶς, πρέπει Ἀρχιερεῖς καί Πρόκριτοι καί Λαός νά μιλᾶμε τήν ἲδια γλῶσσα πού μίλαγαν καί κεῖνοι πού μέ παρακαλέσανε νά σοῦ μεταφέρω τήν γνώμη τους. Καί  ἂν χρειασθῆ, Ὑπουργέ μου, μακάρι νά γίνῃ, νά λυτρωθοῦμε μέσα ἀπό ἓνα τέτοιο θάνατο-ἀνάσταση, κι ἂν χρειασθῆ νά πεθάνωμε ὃλοι μαζί Ἀρχιερεῖς καί Πρόκριτοι, ὃπως ἐκεῖνοι γι’ αὐτό τόν τόπο, γιά κείνους, γιά μᾶς, μά πλιότερο γιά τά παιδιά μας καί τά ἐγγόνια μας, ἂς τό κάνομε μέ χαρά.

            Θυμᾶσαι, Ὑπουργέ μου, τί λέγει ὁ Παλαμᾶς.

   «Χρωστᾶμε σ’ ὃσους ἦρθαν πέρασαν, θά’ ρθοῦνε, θά περάσουν. Κριτές θά μᾶς δικάσουν, οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί».

            Εἶπα νά πάω καί πιό πάνω ὃπου εἶναι ἓνα Μνημεῖο γιά τούς Δεσποτάδες καί τούς Παπᾶδες τῆς Μικρασίας, τότε θυμᾶσαι τό 1922, πού σφάξανε,…σφάξανε οἱ Τοῦρκοι, Κλῆρο καί Λαό, σάν τά ἀρνιά. Στήν ἂλλη μεριά, σ’ αὐτό τό Μνημεῖο εἶναι γραμμένα ὀνόματα παπαδικά ἀπό τό ’40 καί πιό μετά. Ἀλλά εἶναι ἀργά εἶπα. Θά μοῦ ποῦνε καί κεῖνοι τίποτα γιά τόν Ὑπουργό καί πῶς νά τά πῶ ὃλα, ἀφοῦ πρέπει νά τοῦ ἀφήσω λίγο χρόνο νά μελετήσῃ τό βιβλίο πού γράφει γιά τίς θυσίες τῶν Κληρικῶν στήν ἀντίσταση, τό ὁποῖο τοῦ ἒστειλε ὁ Μακαριώτατος.

            Πρίν φύγω ἀπό τήν Τρίπολη, ἒκαμα τό χρέος μου νά ἀνάψω ἓνα κερί στόν Ἃγιο Παῦλο, μιά Ἐκκλησιά ἐκεῖ κοντά στό Μνημεῖο τῶν Ἀρχιερέων καί Προκρίτων, ὂχι στόν Ἀπόστολο Παῦλο, τόν ἂλλο κ. Ὑπουργέ, ἓνα καλόγερο πού ὃταν ἦτο ἀκόμα παιδί, ἐξώμοσε, ἒγινε δηλ. Μουσουλμᾶνος (ἂχ εἶπα, ἃγιε μου, βάλε τό χέρι σου, τά παιδιά μας σήμερα μή πάθουνε τά ἲδια, κατά πῶς πᾶμε) καί μετάνοιωσε καί ἒγινε Μοναχός καί τόν ἀποκεφάλισαν οἱ Τοῦρκοι στή μέση τῆς πόλης. Καλόγερος- «ἐπικίνδυνος» ἦτο γιἀ κεῖνα τά χρόνια, ὃπως εἶναι «ἐπικίνδυνοι» οἱ παπᾶδες καί οἱ καλόγεροι σήμερα καί εὐτυχῶς, γιατί χωρίς αὐτούς τούς «ἐπικίνδυνους», αὐτός ὁ τόπος λευτεριά δέν βλέπει.

            Ἂναψα καί ἓνα κερί γιά σένα κ. Ὑπουργέ καί προσευχήθηκα μέ δάκρυα, μάρτυς μου Κύριος ὁ Θεός, νά ἒχῃς ὑγεία καί φωτισμό  ὣστε νά πράττῃς ἀγαθά ἀπό τήν θέση πού βρίσκεσαι.

                                    Μέ τιμή, ἀγάπη καί εὐχές ἐν Κυρίῳ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ



———————————————————————————————————————

Δ/νσις:  Βότση 34, Τ.Θ. 3155, Τ.Κ. 26221, Πάτραι

Τηλ.:  2610.320.602 –  fax:2610.279.533.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ




ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ




Ἐν Πάτραις τῇ 21ῃ Σεπτεμβρίου 2016



Πρὸς

Τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν τῆς Ἑλλάδος

Κύριον Ἀλέξιον Τσίπραν

Εἰς Ἀθήνας



Κύριε Πρωθυπουργέ,

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε.

   Σᾶς γράφω μὲ πολὺ πόνο ψυχῆς τὶς γραμμὲς αὐτὲς θέλοντας νὰ ἐκφράσω τὴν προσωπική μου δυσαρέσκεια, ὡς Ἕλλην Ὀρθόδοξος Ἱεράρχης, ὅσο καὶ τὴν δυσαρέσκεια τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καὶ τοῦ πιστοῦ Λαοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν, σχετικῶς μὲ τὴν ὅλη στάση καὶ συμπεριφορὰ τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Φίλη, ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τῆς Προσευχῆς.

   Ἡ ἐπιστολή μας αὐτή εἶναι συνέχεια, τῶν ὅσων κατά καιρούς, ἐν συνειδήσει εὐθύνης ἔχομεν εἴπει καί ἔχομε γράψει περί τοῦ ἐν λόγῳ θέματος.

    Στὶς δύσκολες ὧρες καὶ καταστάσεις ποὺ βιώνει ὁ Ἑλληνικὸς Λαός, κ. Πρωθυπουργέ, ἀγωνιστήκαμε καὶ ἀγωνιζόμαστε θυσιαστικῶς, ὅπως καί Σεῖς, γιὰ νὰ ξεπεραστῇ ἡ κρίση καὶ νὰ σταθῆ ὁ τόπος μας στὰ πόδια του.

     Συμμεριζόμαστε τὸν ἀγῶνα καὶ τὴν ἀγωνία Σας γιὰ τὸ καλό τῆς Πατρίδος μας καὶ κάνομε κατάθεση ψυχῆς γιὰ νὰ βοηθήσωμε τούς ἀνθρώπους ὄχι μόνο ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ὑλικῶν ἀναγκῶν, ἀλλὰ κυρίως γιὰ νὰ εὕρουν πνευματικὸν ἐπιστηριγμό, δύναμη ψυχῆς καὶ ἐλπίδα προκειμένου νὰ προχωρήσουν στὴ ζωή.

   Πιστεύω ὅτι καὶ Σεῖς προσωπικὰ γνωρίζετε, ἀλλὰ καὶ κοινὸς τόπος εἶναι πλέον, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἦτο καί εἶναι ἡ ἀπαντοχὴ καὶ παρηγοριά τοῦ Λαοῦ, ὄχι μόνο τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν ἀδελφῶν μας ποὺ βρίσκονται στὴν χώρα μας, ἀφοῦ ὅλους τούς ἀγκαλιάζομε ὡς τέκνα τοῦ Θεοῦ.

    Ὅμως, ἐνῶ μὲ αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων πορευόμεθα μιμούμενοι τὸν Σωτῆρα μας, δυστυχῶς λυπούμεθα καὶ ἀπογοητευόμεθα, διότι ὁ Ὑπουργὸς κ. Νικόλαος Φίλης, πολλάκις μὲ τα λεγόμενά του παρέσχε πράγματα, ὅμως μὲ τὶς τελευταῖες τοποθετήσεις του ἔναντι τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τῆς τροφοῦ καί σώτειρας τοῦ Γένους, ὑπερέβη τὰ ὅρια καὶ προὐκάλεσε τὴν ἀγανάκτησή μας. (Βλέπετε δηλώσεις του στὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ KONTRA, περί τῆς συμβολῆς, ὡς εἶπε, τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἠθικὴ ἔκπτωση τῆς κοινωνίας. Σὲ συζήτηση στὸν ἐν λόγῳ σταθμὸ διερωτήθη «ποῦ ἦταν ἡ Ἐκκλησία στὴ Χούντα καὶ στὴν Κατοχή;»). Γιατί ἀπομειώνεται καὶ διαγράφεται ἡ προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας στοὺς Ἐθνικοὺς Ἀγῶνες κ. Πρωθυπουργὲ ἀπὸ τὸν κ. Φίλη; Γιατί τόσο μένος κ. Πρωθυπουργὲ ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας; Τί κακὸν ἔπραξε ἡ Ὀρθόδοξη πίστη; Γιατί τόσο μῖσος ἐναντίον τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου μας καὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου, ποὺ στήριξε καὶ στηρίζει τὸν Λαό μας; Γιατί ἐνοχλεῖ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὡς διδασκαλία περί τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ δὲν ἐνοχλοῦν τὰ ἄλλα πιστεύματα καὶ θρησκεῖες ποὺ τυγχάνουν δυστυχῶς ἰδιαίτερης καὶ προνομιακῆς μεταχείρισης;

    Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος μας κ. Πρωθυπουργέ, μέ τήν συνετή καί πατρική φωνή του καί τήν εὐθυκρισία του, ἐξέφρασε τόν πόνο ὅλων μας, μέσα ἀπό τήν τοποθέτησή του, σχετικά μέ τά συγκεκριμένα ζητήματα.

    Κύριε Πρωθυπουργὲ, δυστυχῶς φαίνεται ὅτι ἐξυφαίνεται ἢ μᾶλλον ἐξυφάνθη καὶ ἐφαρμόζεται ἕνα σχέδιο ἀλλοτριώσεως τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῆς Πατρίδος μας. Αὐτὴ ἡ τακτική, νὰ εἶστε βέβαιος, ὅτι θὰ ἔχῃ καταστροφικὲς συνέπειες γιὰ τὸ μέλλον τῆς Πατρίδος μας. Ἂν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν σεβόμεθα τὸν ἑαυτό μας καὶ τὰ καθ’ ἠμᾶς, τότε πῶς ἔχομε ἀπαίτηση νὰ μᾶς ὑπολογίζουν καὶ νὰ μᾶς σέβωνται οἱ ἄλλοι;  Μὴ συνδέσετε τὴν θητεία Σας, ὡς Πρωθυπουργὸς τῆς Χώρας, μὲ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα. Ἡ ἱστορία οὐδέποτε χαρίζεται καὶ σπάνια συγκαταβαίνει, ὡς ἔχει εὐστόχως εἰπωθεῖ. Ὅλοι μας γράφομε ἱστορία καὶ μακάρι νὰ ἀφήσωμε βήματα καὶ πατήματα εὐεργετικὰ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο μας.

    Αὐτὸς ὁ Λαὸς κ. Πρωθυπουργὲ εἶναι εὐσεβής, ἀγαπάει τὶς ρίζες του, τὴν ἱστορία του καὶ τὴν πνευματική του πορεία καί εἶναι συνδεδεμένος μέ τίς Παραδόσεις καί τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Εἶναι πρόκληση καὶ ὕβρις ἡ στάση τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας ἔναντι τῶν Ἱερῶν καὶ τῶν Ὁσίων μας. Μπορεῖ νὰ ἔχῃ τὶς ὅποιες θέσεις του καὶ ἀντιλήψεις καὶ τὴν δική του ἰδεολογία, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ προκαλῆ τό αἴσθημα τοῦ εὐσεβοῦς καί φιλοπάτριδος Λαοῦ μας.

    Κύριε Πρωθυπουργέ, γιά ὅποιον ἀγῶνα γιὰ τὸ καλὸ τῆς Πατρίδος μας, σᾶς συνοδεύουν οἱ προσευχές μας καί ἔχετε τὴν ὑποστήριξή μας. Ὅμως Σᾶς παρακαλοῦμε, νά ἀνακαλέσατε τάχιστα στὴν τάξη τὸν κ. Φίλη, ἐὰν ἀγαπᾶτε εἰλικρινὰ τὸν Ἑλληνικὸ Λαό, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει καί ζεῖ γιατί κάποιοι θυσιάστηκαν γιὰ αὐτὰ ποὺ περιφρονεῖ ὁ κ. Ὑπουργός.

    Στὸ ὄνομα λοιπὸν αὐτῶν τῶν Μαρτύρων καὶ τῶν αἱμάτων τους μέ τά ὁποῖα πότισαν τὰ βουνὰ καὶ τὰ χώματα τῆς Πατρίδος μας, Σᾶς διαβεβαιοῦμε ὅτι θὰ ἀγωνιστοῦμε μέ σύνεση καί σταθερότητα στίς πνευματικές μας ἀρχές, ὥστε οἱ ὅποιοι ὑβρισταὶ καὶ ἐπιλήσμονες αὐτοῦ του χρέους, νά μή προκαλέσουν ἄλλο κακό στόν τόπο μας. Καὶ θὰ τὸ κάνωμε ὄχι μόνοι μας, ἀλλὰ μαζὶ μὲ τὸν Λαὸ ποὺ ὑποφέρει ὑλικὰ καὶ τώρα βασανίζεται ἀπό κάποιους πνευματικά, ἀφοῦ τὸν ἀδικοῦν καταφανῶς μὴ σεβόμενοι τὰ ἐσώψυχά του καὶ τὶς ἰδιαίτερες πνευματικὲς καὶ πολιτιστικὲς πτυχὲς τῆς ζωῆς του καὶ τῆς πορείας του στὸν χρόνο καὶ τὴν ἱστορία.

    Ὥς ἀκροτελεύτιον λόγο Σᾶς ὑπενθυμίζω κ. Πρωθυπουργέ τά λόγια τοῦ Μεγάλου πατρός τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «Πόσοι ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησίαν, καί οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο, αὕτη δέ ὑπέρ τόν οὐρανόν ἀναβέβηκε. Τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία, πολεμουμένη νικᾷ, ὑβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται…».

Μετά τιμῆς καί εὐχῶν ἐν Κυρίῳ

γιά τήν ἐπιτυχία στό ἔργο Σας

O MHTΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Δ/νσις:  Βότση 34, Τ.Θ. 3155, Τ.Κ. 26221, Πάτραι

Τηλ.:  2610.320.602 –  fax:2610.279.533

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Σπῦρο καὶ Μαρία, ζωὴ εὐτυχισμένη!!!


          Μέσα ἀπὸ τὸ ἱερὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου ἕνωσαν τὴν ζωή τους, ὁ συγχωριανὸς μας Σπῦρος Ρέκκας, γυιὸς τοῦ Θανάση καὶ τῆς Κικῆς Ρέκκα μὲ τὴν ἐκλεκτὴ τῆς καρδιᾶς του Μαρία, στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Ἀθανασίου (Μαϊθανασάκου) Τριπόλεως, τήν Κυριακή 18.9.2016.
 Τὸ Μυστήριο εὐλόγησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συγχωριανὸς καὶ συγγενής τοῦ γαμβροῦ.
          Στοὺς νεονύμφους, τόσο ὁ Σεβασμιώτατος, ὅσο καὶ οἱ λοιποὶ προσκεκλημένοι, εὐχήθηκαν νὰ ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ζήσουν μιά κατὰ πάντα εὐλογημένη καὶ εὐτυχισμένη ζωή καί νά ἀποκτήσουν μιά ὡραία οἰκογένεια.
 Ἐπίσης καὶ μέσα ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα μας, εὐχόμαστε στόν Σπῦρο καί στήν Μαρία νὰ ζήσουν, τούς συγχαίρομε, ὃπως συγχαίρομε καί τίς οἰκογένειές τους.












Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Συγχαρητήρια στόν Κώστα Ρεκούνα!!!


 Σὲ μιά σεμνὴ καὶ συγκινητικὴ τελετὴ ποὺ πραγματοποιήθηκε τήν Πέμπτη 15.9.2016 στὸ Δημαρχεῖο στὴν πόλη τῆς Κάτω Ἀχαΐας, βραβεύτηκαν οἱ μαθητὲς ἀπὸ τὰ Λύκεια τοῦ Δήμου Δυτικῆς Ἀχαΐας ποὺ πέτυχαν στὶς εἰσαγωγικὲς ἐξετάσεις στὰ Α.Ε.Ι. καὶ Α.ΤΕΙ τῆς χώρας.
 Ἀνάμεσά τους καὶ ὁ Κωνσταντῖνος Ρεκούνας, γυιὸς τοῦ συγχωριανοῦ μας Εὐαγγέλου Ρεκούνα, Πολιτικοῦ Μηχανικοῦ, ποὺ ζεῖ καὶ δραστηριοποιεῖται στὴν Ἀχαΐα.
 Στὴν ἑορταστικὴ αὐτὴ ἐκδήλωση παρέστη καὶ ὡμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ .Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος συνεχάρη τοὺς γονεῖς καὶ τὰ παιδιά καὶ τὸν κ. Δήμαρχο , ὁ ὁποῖος ὀργάνωσε τὴν ἑορτὴ αὐτή.
Παρόντες στήν ἐκδήλωση ἦταν ὁ Περιφερειάρχης Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Ἀπόστολος Κατσιφάρας, ὁ Δήμαρχος Δυτικῆς Ἀχαΐας κ. Χρῖστος Νικολάου, Ἀντιδήμαρχοι, Ἐκπρόσωποι τῶν Συλλόγων τῶν Γονέων, Ἐκπρόσωποι ἂλλων τοπικῶν Ἀρχῶν καί Φορέων καί πλῆθος κόσμου.
          Ἰδιαίτερη ἦταν ἡ χαρὰ καὶ ἡ συγκίνηση τοῦ Σεβασμιωτάτου, γιὰ τὴν τιμὴ ποὺ ἔγινε στὸ δικό μας παιδὶ , τὸν Κώστα Ρεκούνα, ποὺ πέρασε στὴν Σχολὴ Φυσικοθεραπείας τοῦ ΤΕΙ.
          Τὸν Κώστα ἰδιαίτερα συνεχάρη ὁ Σεβασμιώτατος καὶ μὲ ξεχωριστή χαρὰ τὸν συνέστησε στοὺς ἐπισήμους ποὺ παρέστησαν στὴν ἐκδήλωση μιλώντας μὲ ἐπαινετικὰ λόγια γιὰ αὐτόν.
          Εὐχόμαστε στὸν Κώστα Ρεκούνα, ὑγεία καὶ εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ πρόοδο στὰ μαθήματα καὶ προκοπή γενικὰ στὴ ζωή του. 
      Συγχαρητήρια θερμά  στούς γονεῖς καί στήν οἰκογένεια τοῦ Κώστα. 
    Νά τόν χαίρεστε!




  Ὁ Κώστας Ρεκούνας μέ τόν Σεβασμιώτατο, τόν Περιφερειάρχη Δυτικῆς Ἑλλάδος Ἀπόστολο Κατσιφάρα καί τόν Δήμαρχο Δυτικῆς Ἀχαΐας Χρῖστο Νικολάου.



Ἀναμνηστική φωτογραφία μέ τούς τιμηθέντας νέους φοιτητάς.


 Μέ τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο.

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Καλὴ Ἀνάσταση Τάσο!


            Μετὰ ἀπὸ σύντομη ἀσθένεια καὶ νοσηλεία στὸ Παναρκαδικὸ Νοσοκομεῖο Τριπόλεως, ἔφυγε γιὰ τὴν αἰώνια πατρίδα μας, σὲ ἡλικία 60 ἐτῶν, ὁ ἀγαπητὸς συγχωριανὸς μας Ἀναστάσιος Βῆλος, υἱὸς τῶν ἀειμνήστων Ἐλευθερίου καὶ Κυριακούλας Βήλου.
            Ὁ Τάσος, ὅπως τὸν ἀποκαλούσαμε ὅλοι στὸ χωριό, ἦταν σὲ ὅλους ἀγαπητός, γιὰ τὴν καλοσύνη τῆς καρδιᾶς του καὶ τὴν γνησιότητα τοῦ χαρακτῆρα του. Γι’ αὐτὸ καὶ πλῆθος ἀνθρώπων Λουκαϊτῶν καὶ ὄχι μόνο, τὸν ἀποχαιρέτισε μὲ δάκρυα στὰ μάτια, στὴν Ἐξόδιο Ἀκολουθία ποὺ ἐτελέσθη τήν Τρίτη 13.9.2016. στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στοῦ Λουκᾶ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος μίλησε μὲ θερμὰ καὶ συγκινητικὰ λόγια γιὰ τὸν μεταστάντα καὶ τὴν αἰώνια ζωή.
            Ὁ Τάσος ἤδη ἀναπαύεται στὸ κοιμητήριο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, μαζὶ μὲ τοὺς ἀγαπημένους γονεῖς του, ἐνῶ ὅλοι μας θὰ τὸν συνοδεύομε μὲ τὴν ἀγάπη μας καὶ τὶς προσευχές μας.






Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016

Συνάντηση μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια.


                            ΠΑΤΡΑ, 12.9.2016




       -ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ 
ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΡΣΩΝ 
ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ


     Στὴν Πάτρα συναντήθηκαν μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος μὲ τὸν συγχωριανὸ μας Ἀθανάσιο Προῦτσο καὶ τὴν συζυγὸ του Κωνσταντίνα, ποὺ ἔχουν ἔλθει στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὸν Καναδᾶ ὅπου διαμένουν.
 Ὁ Σεβασμιώτατος ὑποδέχθηκε μὲ πολλὴ χαρὰ καὶ συγκίνηση τὸν Θανάση καὶ τὴν Κωνσταντίνα, τοὺς ὁποίους συνόδευσε νὰ προσκυνήσουν στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου καὶ τοὺς ξενάγησε γιὰ λίγες ὧρες στὴν πόλη τῶν Πατρῶν.
          Τὸν Σεβασμιώτατο καὶ τὸν Θανάση μὲ τὴν οἰκογενειὰ του, τούς  συνδέουν δεσμοὶ συγγενείας καὶ πολὺ μεγάλης ἀγάπης.
          Ὁ Θανάσης καὶ ἡ Κωνσταντίνα θὰ ἀναχωρήσουν καὶ πάλι σὲ λίγες μέρες γιὰ τὸν Καναδᾶ.