" Ένας νέος στην ηλικία Λουκαΐτης έφυγε για τον ουρανό..."

   

Ἔφυγε γιά τόν οὐρανό σέ νέα ἡλικία, τήν 27^ην Αὐγούστου 2013, ὁ Γιῶργος Γιαννακάκης, γυιός τῶν μεταναστῶν στό Σικάγο Λουκαϊτῶν Σταύρου Γιαννακάκη καί τῆς συζύγου του Ματίνας Γιαννακάκη (κόρης τοῦ Νικολάου Κονονέλου).

   Ἡ κοίμηση τοῦ Γιώργου, ὁ ὁποῖος  ἦταν ἕνα ἐκλεκτό παιδί, ἐλύπησε ὅλους τους Λουκαΐτες, τόσο στό Σικάγο, ὅσο στοῦ Λουκᾶ καί ὅπου ἀλλοῦ εὑρίσκονται.

  Συλλυπούμεθα τούς γονεῖς. τά ἀδέλφια καί τούς λοιπούς συγγενεῖς τοῦ Γιώργου καί εὐχόμεθα ὁ Κύριος νά τόν ἀναπαύη στήν οὐράνια Βασιλεία Του.

   Ἡ κηδεία τοῦ Γιώργου θά γίνη τήν Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Palos Hills.

  Τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας θά προστῇ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος θά μεταβῇ τήν Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου, γιά τόν σκοπό αὐτό, στό Σικάγο..

Συνομιλώντας μέ τό παρελθόν μέσα ἀπό σπάνιες φωτοφραφίες.

Α ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Μετά ἀπό βάπτισμα τέκνου Λουκαϊτῶν στήν Ἱερά Μονή Βαρσῶν.

 9 Μαΐου 1929.  

 Βάπτισις Χρίστου Σταματοπούλου, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη πρίν λίγα χρόνια στό Σικάγο.

 

   Εἰς τό μέσον: Γεώργιος Σταματόπουλος, πατέρας τοῦ βαπτισθέντος. Εἶχε ἔλθει ὡς ἐσώγαμβρος στοῦ Λουκᾶ ἀπό τό χωριό Γλόγοβα τῆς Γορτυνίας, γι’ αὐτό καί ὀνομάζετο καί ἐκ τῆς καταγωγῆς του, «Γλογοβίτης». Ἦταν ἕνας ἐργατικός καί εὐγενής ἄνθρωπος μέ ἐξαιρετικό ἦθος. Ὅμως ἐφονεύθη ἀπό τούς Γερμανούς τό 1944, μαζί μέ ἄλλους συγχωριανούς μας. Τό χωριό μας πλήρωσε καί αὐτό τό τίμημα.

  

   Δεξιά ὅπως κοιτάζουμε στήν φωτογραφία εἰκονίζεται ἡ σύζυγός του Γιαννούλα Σταματοπούλου, θυγατέρα τοῦ Ἀθανασίου καί τῆς Χριστίνας Ρέκκα. Κρατάει στά χέρια της τόν βαπτισθέντα γυιό τούς Χρῖστο. Ἐκοιμήθη 24 Ἰανουαρίου 1980.

   Τό μικρό κοριτσάκι πού εἰκονίζεται δίπλα στόν Γεώργιο Σταματόπουλο εἶναι ἡ κόρη τούς Θεοδώρα , ἡ ὁποία ὅταν μεγάλωσε παντρεύτηκε τόν Γεώργιο Μαστοράκο ἀπό τό Μερκοβούνι καί ζεῖ σήμερα ἐκεῖ.

  Πίσω ὄρθιος εἰκονίζεται ὁ Γεώργιος Σκλήφας.

  Στήν ἄκρη τῆς φωτογραφίας ὅπως κοιτάζομε στό ἀριστερό μας χέρι εἰκονίζεται ἡ Ἀγγελική Σκλήφα, σύζυγος τοῦ Γεωργίου.

   Δυστυχῶς δέν ἀναγνωρίζομε τήν κοπέλα πού εἰκονίζεται χωρίς μαντήλι στό κεφάλι.

   Σήμερα στοῦ Λουκᾶ ζεῖ ἡ κόρη τοῦ Γεωργίου καί τῆς Γιαννούλας Σταματοπούλου Χριστίνα, σύζυγος τοῦ μακαριστοῦ Ἀλεξάνδρου Ρωμηοῦ μέ τόν γυιό της Γιῶργο. Τά ἄλλα της παιδιά βρίσκονται στό ἐξωτερικό ( Ἀμερική) μέ τίς οἰκογένειές τους.

   

Ἐπίσης στήν Ἀμερική (Σικάγο) ζοῦν καί τά παιδιά τοῦ μακαριστοῦ Χρίστου Σταματοπούλου,τά ὁποῖα καί εὐχαριστοῦμε γιά τήν ἀποστολή τῆς φωτογραφίας καί τούς εὐχόμαστε νά ἔχουν ὑγεία καί νά προοδεύουν.

 Β ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

  Δεκέμβριος 1932. Φωτογραφία ἔξω ἀπό τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Λουκᾶ, μετά τήν κηδεία τοῦ μακαριστοῦ Βασιλείου Ρωμηοῦ ( Γούλα), ὁ ὁποῖος εἶχε χρηματίσει ἐπί πολλά χρόνια ἐπίτροπος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, καί μάλιστα ὅταν κτιζόταν ὁ Ναός (1892-1898) .

   Φαίνονται τά λάβαρα, τά ἑξαπτέρυγα καί οἱ φανοί (φανάρια). 

  Ἐπίσης φαίνεται ἡ καμπάνα τοῦ Ναοῦ κρεμασμένη σέ μιά σιδεριά, ἀφοῦ τότε δέν εἶχε γίνει τό καμπαναριό. Τά ἑξαπτέρυγα καί οἱ φανοί ὑπάρχουν μέχρι σήμερα στόν Ναό.

   Ἐπίσης στό ἀρχεῖο τοῦ Ναοῦ φυλάσσονται καί τά παλαιά λάβαρα. 

    Ὁ Ἱερεύς εἶναι ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Ἀποστολόπουλος

( Παπα-Σιῶρος) .

   Ἀπό ἀριστερά πρός τά δεξιά εἰκονίζονται: Τό παιδάκι στή γωνία εἶναι ὁ Κωνσταντῖνος Ρωμηός, στή συνέχεια ὁ Παντελής Ρωμηός, διακρίνεται ἐλάχιστα ὁ Δάσκαλος Ἀθανάσιος Βῆλος, ὁ νεαρός τότε Ἠλίας Αὐγερινός, αὐτός πού κρατᾶ τό φέρετρο εἶναι ὁ Δημήτριος Ρωμηός (Σκουτέρης), δίπλα του κάποιος πού δέν τόν γνωρίζομε,  πίσω ἀπό τίς μαυροφόρες διακρίνονται: Νικόλαος Καλογήρου, γαμπρός τοῦ μεταστάντος, Παναγιώτης Καλογήρου,Δάσκαλος,  ἐγγονός τοῦ μεταστάντος. (Ἐκοιμήθη τό 1967, 51 ἐτῶν). Καί δίπλα του μέ τό σκυμμένο κεφάλι ὁ Δημήτριος Κλειώρης, γαμπρός τοῦ μεταστάντος.

    Οἱ μαυροφόρες μέ τή σειρά εἶναι: Ἀσήμω Σκλήφα,θυγατέρα τοῦ μεταστάντος. (Μόλις πρίν ἔξι μῆνες, 17 Ἰουλίου 1932, εἶχε φονευθῆ σέ ἐργατικό ἀτύχημα ὁ σύζυγός της Χρῖστος σέ ἡλικία 32 ἐτῶν).

   Δίπλα της ἡ μητέρα της Παναγιώτα Ρωμηοῦ, καθιστή,  σύζυγος τοῦ μεταστάντος. Στήν συνέχεια διακρίνεται τό μισό πρόσωπο τῆς Νικολέτας Καλογήρου, θυγατρός τοῦ μεταστάντος, ακολουθεί ἡ Ἀταλάντη Κλειώρη, θυγατέρα τοῦ μεταστάντος καί πλησίον τοῦ Ἱερέως ἡ μαυροφόρα, εἶναι ἡ Καλλιόπη Μαζέτα, θυγατέρα ἐπίσης τοῦ μεταστάντος.

Σημείωση: Ἡ φωτογραφία εἶχε τραβηχθεῖ ἀπό τόν φωτογράφο τῆς Τριπόλεως Γεώργιο Κομποχόλη, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη τά τελευταῖα χρόνια στήν Τρίπολη καί ἄφησε ἕνα πολύ μεγάλο φωτογραφικό ἀρχεῖο.  Οἱ φωτογραφίες ἀπό διάφορες τελετές καί γεγονότα καί κυρίως ἀπό τίς κηδεῖες ἐστέλοντο στά ξενητεμένα παιδιά τῶν οἰκογενειῶν. Ὁ μακαριστός Βασίλειος Ρωμηός ἐκτός ἀπό τίς θυγατέρες του, Ἀσήμω, Ἀταλάντη, Νικολέτα καί Καλλιόπη, εἶχε καί δύο γυιούς, τόν Ἀλέξανδρο καί τόν Δημοσθένη πού ἔφυγαν ἀπό τό χωριό σέ ἡλικία 15 ἐτῶν καί 17 ἀντίστοιχα γιά τήν Ἀμερική καί δέν ἐπέστρεψαν ποτέ, ἀλλά ἀπέθαναν ἐκεῖ.
 

"Δεύτερη ἡμέρα τῆς Παναγίας στοῦ Λουκᾶ Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους "

Δεύτερη ἡμέρα τῆς Παναγίας στοῦ Λουκᾶ

Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους

   Ἀνήμερα τῆς Παναγίας τό βράδυ, μετέβη στοῦ Λουκᾶ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, προκειμένου νά ἐπισκεφθῇ οἰκεῖα του πρόσωπα, μέ τήν εὐκαιρία τῆς Ἑορτῆς τῆς Θεοτόκου.

    Τήν ἑπομένη,  16 Αὐγούστου 2013, ἡμέρα Παρασκευή, ὁ Σεβασμιώτατος ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία, στόν πανέμορφο Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους τοῦ Θαυματουργοῦ, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται στό ἄκρο τοῦ χωριοῦ ( συνοικία Ξεναίικα).

   Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους ἐκτίσθη στίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰῶνος, ἐπί τοῦ τόπου ὅπου εὑρίσκετο παλαιότερα Ἱερός Ναός ἀφιερωμένος στόν ἴδιο Ἅγιο.

   Ἐγκαινιάσθη τό 1915 ἀπό τόν ἀοίδιμο Μητροπολίτη Μαντινείας καί Κυνουρίας Γερμανό (Μεταξᾶ), ἐπί ἐφημερίας τῶν Μακαριστῶν Ἱερέων Νικολάου Βήλου καί Γεωργίου Ἀποστολοπούλου.

    Ὁ Ναός ἐπεξετάθη καί ἀνεκαινίσθη ἐπί ἐφημερίας τοῦ μακαριστοῦ Ἱερέως π. Γεωργίου Ρέκκα (ἐπέκτασις πρός Δυσμάς, κατασκευή προνάου, βοηθητικῶν χώρων, ἀνοικοδόμηση κωδωνοστασίου, ἐγκατάσταση κεντρικῆς θερμάνσεως, ἀνακαίνιση προαυλίου καί κεντρικῆς πύλης).  Ὁ Ναός εὐτρεπίστηκε ἔτι περαιτέρω ἐσχάτως, κυρίως στό ἐσωτερικό ἀπό τόν π. Ἰωάννη Βῆλο.

    Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν, ἀνεφέρθη στήν μεγάλη Ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί στό γεγονός ὅτι Ἀρχιερεύς στόν « Ἅγιο Χαράλαμπο» λειτούργησε γιά πρώτη φορά μετά ἀπό τά ἐγκαίνιά του.

   Δηλ. ἐτελέσθη Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό μετά ἀπό 98 ὁλόκληρα χρόνια.

    Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη μέ λόγια ἀπό καρδιᾶς στούς ἀποδήμους ἀδελφούς μας πολλοί ἀπό τούς ὁποίους εὑρίσκονται κατ’ αὐτάς τάς ἡμέρας στό χωριό καί εὐχήθηκε τόσο σέ αὐτούς, ὅσο καί στούς πολλούς συγχωριανούς μας πού ἐκκλησιάστηκαν, ἔτη πολλά, εὐλογημένα καί χαριτωμένα διά πρεσβειῶν τῆς ὑπερευλογημένης Παναγίας μας καί τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους.

    Μετά τήν διανομή τοῦ ἀντιδώρου, ὁ Σεβασμιώτατος χαιρέτησε ὅλους τούς συγχωριανούς του καί μέ ἰδιαίτερη συγκίνηση εἶδε ἀνθρώπους,κάποιους μάλιστα μετά ἀπό σαράντα ὁλόκληρα χρόνια, ἀφοῦ εὑρίσκοντο στήν ξενητειά καί δέν ἔτυχε ποτέ ὅταν κάποιες φορές ἦλθαν  στό χωριό νά συναντηθοῦν.

   Ἄς εὐχηθοῦμε νά ἔχωμε ὑγεία μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε καί πάλι νά συναντηθοῦμε στόν « Ἅγιο Χαραλάμπη μας».

  

Στήν «Κόκκινη Ἐκκλησιά» στοῦ Λουκᾶ (Βυζαντινός Ναός τῆς Παναγίας)

Στήν «Κόκκινη Ἐκκλησιά» στοῦ Λουκᾶ

(Βυζαντινός Ναός τῆς Παναγίας)

 16 AΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013

   Λίγο πιό ἔξω ἀπό τό χωριό στήν τοποθεσία « Σφάκα» καί κάτω ἀπό τό βουνό ὅπου εὑρίσκεται τό ἱερό Ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου , βρίσκεται ὁ ἐρειπωμένος Βυζαντινός καί ἱστορικός Ναός τῆς Παναγίας, γνωστός ὡς «Κόκκινη Ἐκκλησιά».

   Μιά πινακίδα τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ὑπηρεσίας, ἡ ὁποία ἔχει ὑπό τήν προστασία της τό ἱστορικό μνημεῖο, δηλώνει τήν ὕπαρξη τοῦ παλαιοῦ βυζαντινοῦ Ναοῦ. Λίγοι τήν προσέχουν καί ἐλάχιστοι, ἐκτός ἀπό τούς ἔχοντες κτήματα στήν περιοχή Λουκαΐτες, ἐπισκέπτονται τόν ἅγιο χῶρο, καθ’ ὅσον δέν ὑπάρχει δρόμος καί ὅταν τά χωράφια εἶναι σπαρμένα δέν ὑπάρχει δυνατότης εὔκολης πρόσβασης, παρ’ ὅτι ἡ ἀπόσταση ἀπό τόν κεντρικό δρόμο εἶναι πολύ μικρή.

   Δεύτερη ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, πού σ’ αὐτή τή γιορτή γιόρταζε αὐτός ὁ Ἱερός Ναός, καί ἐπισκεφθήκαμε προσκυνηματικά τόν εὐλογημένο χῶρο.

   Ἦταν μεγάλη ἡ συγκίνησή μας, γιατί σταθήκαμε στόν τόπο ὅπου πρίν πολλούς αἰῶνες, τέτοιες ἡμέρες ἐτελεῖτο ἡ Ἀναίμακτη καί Φρικτή Θυσία, μάλιστα ἐπάνω στήν Ἁγία Τράπεζα ἀπό τό ἀτόφιο μάρμαρο πού βρίσκεται πλέον κατά γῆς. Κλείσαμε γιά λίγο τά μάτια μας γιά νά ζήσωμε νοερά τῆς λειτουργικές σκηνές πού μέ κέντρο τήν Θεία Εὐχαριστία ἐτελοῦντο στόν λαμπρό Ναό τῆς Παναγίας.

   Ὁ χρόνος ὅμως κατέλυσε τίς παλαιές καί ὡραῖες ἡμέρες καί ἑορτές καί ἔφθειρε τό πανώργιο κτῖσμα, τό ὁποίο παρά ταῦτα διατηρεῖ ἀρκετά στοιχεῖα τῆς πνευματικῆς του δόξας καί τοῦ μεγαλείου του.

   Ψάλαμε μέ συγκίνηση βαθειά τό ἀπολυτίκιο τῆς Παναγίας, «Ἐν τῇ γεννήσει τήν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης πρός τήν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς καί ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τάς ψυχάς ἡμῶν".

   Στή συνέχεια ἀναπέμψαμε δέηση, ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως, τῶν μακαρίων καί ἀοιδίμων κτητόρων τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης καί ὑπέρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν.

   Τά πάντα ἐκείνη τήν ὥρα ἦταν ἑορταστικά. Τά λείψανα τοῦ περίλαμπρου Ναοῦ, οἱ ἱστορικές πέτρες, οἱ καμάρες πού ἔχουν ἀπομείνει, ἡ πεσμένη Ἁγία Τράπεζα, τά μάρμαρα τῆς πύλης, τό πέτρινο δάπεδο, ἡ μεγάλη κόγχη τοῦ Ἱεροῦ , ἡ προσκομιδή καί τό διακονικό, ὅλα μιλοῦσαν στήν καρδιά μας μέ τόν δικό τους τρόπο.

   Πρίν πόσους ἄραγε αἰῶνες εἶχαν νά ἀκουστοῦν ὕμνοι στόν Ἱερό αὐτό τόπο καί Ναό; Ποιός ξέρει!

   Ὅμως τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ δοξολογοῦσαν καί δοξολογοῦν τόν Οὐράνιο Πατέρα καί Δημιουργό καί τήν Παναγία Μητέρα Του μέ τόν δικό τους τρόπο, ὅπως ἔκαναν  καί τήν ὥρα πού εἴμασταν ἐμεῖς ἐκεῖ, συντροφεύοντάς μας στήν ψαλμωδία.

    Μᾶς ἐντυπωσίασε, πάντως, ἡ καθαρότης καί ἡ εὐπρέπεια τοῦ χώρου. Γιά τόν λόγο αὐτό ἐπιθυμοῦμε νά ἐπαινέσωμε τούς ἀδελφούς πού περιποιοῦνται τόν ἁγιασμένο τόπο καί νά εὐχηθοῦμε ὁ Κύριος διά πρεσβειῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου νά τούς χαρίζῃ ὑγεία καί κάθε εὐλογία.

   Ὑποσχεθήκαμε στήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας νά ἐπανέλθωμε καί μαζί μέ τούς συγχωριανούς μας νά τελέσωμε καί Ἱερά Ἀκολουθία στό ἐρειπωμένο σπίτι της.

+ Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ