ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΤΣΙΟΒΟΣ

          Μέ πόνο ψυχῆς πληροφορηθήκαμε τῆς πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ ἀγαπητοῦ μας Κωνσταντίνου Κοτσιοβοῦ, ὁ ὁποιῖος ζοῦσε μέ τήν οἰκογένειά του στό Los Angeles.

          Ὁ Κώστας ἒφυγε νέος ἀπό τόν κόσμο αὐτό καί σκόρπισε θλίψη ἀνθρωπίνως, στήν οἰκογένειά του καί σέ ὃλους, ὃσοι τόν γνώρισαν καί τόν ἀγάπησαν.

          Γεννήθηκε στοῦ Λουκᾶ τό 1955 ἀπό  ἁπλούς καί ταπεινούς, τίμιους καί εὐσεβεῖς γονεῖς, τούς μακαριστούς Βασίλειο Κοτσιοβό καί Χριστίνας (τό γένος Παντελῆ Ρωμηοῦ).

          Ξηνητεύτηκε γιά νά ζήσῃ καλύτερες ἡμέρες, ὃπως συνέβη μέ τούς περισσοτέρους συγχωριανούς μας.

          Ἐνυμφεύθη τήν ἐπίσης συγχωριανή μας Γεωργία Μαργιά, θυγατέρα τοῦ Παναγιώτου καί τῆς Ἀλεξάνδρας καί ἀπέκτησαν μιά θαυμάσια οἰκογένεια. Τά παιδιά τους, Βασίλη καί Χριστίνα τούς ἒδωσαν πολλές χαρές καί τούς ἒκαμαν περήφανους.

          Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία θά τελεσθῇ στό Los Angeles.

          Συλλυπούμεθα τήν σύζυγό του,  τά παιδιά καί τά ἀδέλφια τοῦ ἀειμνήστου Κωνσταντίνου καί εὐχόμεθα ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύῃ στήν οὐράνια βασιλεία του.

          Παρακάτω δημοσιεύομε κείμενο τῆς ἀνηψιᾶς του Δήμητρας Ρέκκα, ὃπως μᾶς τό ἀπέστειλε.

Ένα πρόσωπο γεμάτο χαμόγελο και καλοσύνη, σεβασμό και αξιοπρέπεια. Αξιαγάπητος σε όλους συγγενείς και φίλους. Γιός του Βασίλη και της Χριστίνας Κοτσιοβού, ο Κώστας έφυγε απο κοντά μας στις 29/07/2020 σε ηλικία 65 ετών χτυπημένος απο την επάρατη νόσο. 

Ζούσε στο Λος Άντζελες από το 1978 μαζί με τη σύζυγό του Γεωργία Μαριά, έχοντας αποκτήσει μια αξιολάτρευτη οικογένεια. Γιός, σύζυγος, πατέρας, παππούς, αδελφός και θείος. Για όλους αυτούς τους τίτλους απέκτησε μεγάλη εκτίμηση και αγάπη. Δεν ξέχασε ποτέ το χωρίο μας και τους ανθρώπους που άφησε πίσω παρότι οι επισκέψεις του όλο αυτά τα χρόνια υπήρξαν λίγες. Την αγάπη του αυτή μεταλαμπάδευσε και στα παιδιά του με αποτέλεσμα πέραν όλων των άλλων ο γιος του Βασίλης, να ιδρύσει και να διατηρεί στο κέντρο της πόλης το εστιατόριό του με το όνομα ¨Loukas¨. Τι πιο ζωντανή απόδειξη αγάπης - σεβασμού - παράδοσης - νοσταλγίας;

Οι εικόνες μου περιορισμένες προς το πρόσωπό του, οι επικοινωνίες μας πολλές, η αγάπη μου όμως όπως και όλης της οικογένειας  μου μεγάλη. Και κανένας δεν φεύγει από κοντά μας όταν τον αγαπάμε πραγματικά.

Καλό παράδεισο θείε αγαπημένε. Περάσαμε λίγες στιγμές μαζί, αρκετές όμως για να μας λείπεις.

Καλή αντάμωση

Δήμητρα Ρέκκα 

Ἒφυγε γιά τόν οὐρανό ὁ συγχωριανός μας Κωνσταντῖνος Ρεκούνας.

          

   Τήν Πέμπτη 30.7.2020, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ, ὁ ἀγαπητός μας συγχωριανός Κωνσταντῖνος Ρεκούνας. Ὁ μακαριστός Κωνσταντῖνος ἦτο ἂνθρωπος, πρᾶος, τίμιος, ἐργατικός καί καλός οἰκογενειάρχης, ἀγαπητός σέ ὃλους μας. Ἒμεινε ὀρφανός μικρός ἀπό τόν πατέρα του, μακαριστό Εὐάγγελο Ρεκούνα καί ἡ μητέρα του Γεωργία (τό γένος Κατσιάνη), μεγάλωσε τά παιδιά της μέ πολύ μεγάλο ἀγῶνα.

    Μέ τήν μακαριστή σύζυγό του Γεωργία (τό γένος Παναγιώτου Σιακωτοῦ) ἀπέκτησαν μιά ὡραία οἰκογένεια καί ἀξιώθηκαν νά ἀπολαύσουν καί νά καμαρώσουν τά παιδιά τους καί τά ἐγγόνια τους.

     Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ μακαριστοῦ Κωνσταντίνου θά τελεσθῇ στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στοῦ Λουκᾶ τήν Παρασκευή, 31.7.2020 καί ὣρα 1μ.μ.

     Εὐχόμεθα ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύῃ καί νά χαρίζῃ στήν οἰκογένειά του ὑγεία καί παρηγορία.

Στόν Προφήτη Ἠλία στήν Καπνίστρα, στοῦ Λουκᾶ.

 

   Γιά μιά ἀκόμη φορά, μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός νά ἀνέβωμε στήν ψηλή βουνοκορφή τοῦ Προφήτη Ἠλία στήν Καπνίστρα, στοῦ Λουκᾶ γιά νά τιμήσωμε τόν Μεγάλο Προφήτη.

          Ἡ ἀνάβαση ἒγινε στίς 23 τοῦ μηνός Ἰουλίου 2020 ἡμέρα Πέμπτη, (στίς 20 τοῦ μηνός ἐτελέσθη ἡ Ἱερά Πανήγυρις στό Ἐξωκκλήσιο τοῦ Προφήτου πάνω ἀπό τό χωριό).

          Δεκάδες ἀδελφοί μας, ἀνέβηκαν καί φέτος γιά νά προσκυνήσουν τήν ἱερά εἰκόνα τοῦ Προφήτη Ἠλία καί νά λειτουργηθοῦν στό πανέμορφο Ἐξωκκλήσι.

          Τήν Θεία Λειτουργία ἐτέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος μέ Κληρικούς ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν.

          Παρά τό δύσκολο τῆς ἀνόδου καί τῆς καθόδου στό ὑψηλό βουνό πολλοί ἒδωσαν καί ἐφέτος τό «παρών».

          Σημειώνομε ὃτι ἁγιογραφήθηκε ἡ ὀροφή τοῦ ἱεροῦ ἐξωκκλησίου.

          

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

         

Την Κυριακή 19 Ιουλίου 2020 στον Ιερό ναό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στου Λουκά, ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολἰτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου με την ευλογία του οικείου ποιμενάρχου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Αλεξάνδρου.

          Προ της απολύσεως της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος τέλεσε το τριετές μνημόσυνο της κατά σάρκα μητρός του, πρεσβυτέρας Κατίνας Σκλήφα και μνημόσυνα άλλων ευσεβών χριστιανών.

          Το απόγευμα της ιδίας ημέρας ο Σεβασμιώτατος εχοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό στο εορτάζον Εξωκκλήσιο του Προφήτου Ηλιού. Ο Σεβασμιώτατος εκήρυξε τον Θείο Λόγο εν πληθούση Εκκλησία, αναφερθείς στον ιερό αυτό τόπο λατρείας του Θεού που εκτίσθη από τους πατέρες μας και εσχάτως ανακαινίσθη εξ’ ολοκλήρου και αγιογραφείται. Ανεφέρθη στη ζωή και στη διδασκαλία του Προφήτου Ηλιού.

          Επίσης ο Σεβασμιώτατος έστειλε τίς ευχές του στους ξενητεμένους Λουκαΐτες, οι οποίοι εφέτος λόγῳ των δυσκόλων συνθηκών δεν μπόρεσαν να ευρίσκωνται στην ιδιαιτέρα τους πατρίδα.

          Μετά τόν Εσπερινό παρετέθη δείπνο προς όλους τους παρευρισκομένους από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Ενορίας.

          Ανήμερα, ετελέσθη Θεία Λειτουργία από τον Ιερέα του χωριού π. Ιωάννη Βήλο.

   

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ στὸ Ἐξωκκλήσι τοῦ Προφήτη Ἠλία, στήν βουνοκορφή "Καπνίστρα", στοῦ Λουκᾶ.- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

  

   Τὴν Πέμπτη 23 Ἰουλίου 2020, θὰ τελεσθῆ ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, Θεία Λειτουργία στὸ Ἐξωκκλήσι τοῦ Προφήτη Ἠλία, στήν βουνοκορφή "Καπνίστρα", στοῦ Λουκᾶ.

     Ἡ ἀνάβαση θὰ ξεκινήσῃ ἀπό τίς 6:00 τὸ πρωὶ καί μετά ἀπὸ τό σημείο ὃπου βρίσκονται οἱ ἀποθήκες τοῦ Συλλόγου.

     Ὑπάρχει μικρή πινακίδα πού γράφει: "Προφήτης Ἠλίας"

        Ὅσοι ἔχουν δυνατότητα καὶ δυνάμεις ἂς ἀνέβουν στὸν Προφήτη Ἠλία γιὰ τὴν Θεία Λειτουργία.

     Θά σᾶς περιμένουμε μέ χαρά καί ἀγάπη.

      Καλή ἀντάμωση!

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Ὅπως κάθε χρόνο ἔτσι καί φέτος θά ἑορτασθῆ ἡ μνήμη τοῦ Προφήτη Ἠλία, στό πανέμορφο καί ἀνακαινισμένο ἐξωκκλήσι τοῦ Προφήτη πού βρίσκεται πάνω ἀπό τό χωριό.

Τήν παραμονή, 19.7.2020 καί ὣρα 7.μ.μ. θά τελεσθῆ ὁ μέγας Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί ἀνήμερα, 20.7.2020 ἡ πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Γιά μιά ἀκόμη φορά θά συναντηθοῦμε ὅλοι οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ καί οἱ ἀδελφοί μας, ὃσοι ἔχουν ἔρθει ἀπό τό ἐξωτερικό, γιά νά προσευχηθοῦμε καί νά τιμήσωμε τόν ἔνδοξο Προφήτη τοῦ Θεοῦ.

AΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ.

       ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020 ΚΑΙ ΩΡΑ 7:00-10:30π.μ. ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ, ΘΑ ΤΕΛΕΣΘΗ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.

ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΘΑ ΤΕΛΕΣΗ ΤΟ ΤΡΙΕΤΕΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΜΗΤΡΟΣ ΤΟΥ, ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑΣ ΚΑΤΙΝΑΣ ΣΚΛΗΦΑ.

Πατρών Χρυσόστομος : κρατήστε ζωντανές τις μνήμες «

          

Στό κήρυγμά του τήν Κυριακή 12.7.2020 στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου Πατρῶν, ἐπί τῇ Ἱερᾷ Μνήμῃ τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἀναφέρθηκε στό θέμα τῆς μετατροπῆς τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς σέ τζαμί, ἀλλά καί στίς ἀλησμόνητες Πατρίδες, ἀπό τίς ὁποῖες προῆλθε πάμπτωχος καί διωγμένος μέ τήν οἰκογένειά του, μικρό παιδάκι τότε, ὁ Ὃσιος Παΐσιος.

          «Ἡ Τουρκία αὐτό τό πρόσωπο καί αὐτή τή διαγωγή  ἒχει διαχρονικά. Νά μή σέβεται δηλαδή, τά μνημεῖα καί τόν πολιτισμό, γιατί ποτέ δέν παρήγαγε πολιτισμό. Ὃλα τά μνημεῖα μέσα ἀπό τίς βάναυσες παρεμβάσεις τῶν Τούρκων μαρτυροῦν εἲτε ἐρειπωμένα, εἲτε βεβηλωμένα, μαρτυροῦν καί ἐπισφραγίζουν τήν παραπάνω ἀλήθεια.

          Ποῦ εἶναι ἆραγε, οἱ μεγάλες δυνάμεις καί οἱ διεθνεῖς ὀργανισμοί, νά προστατεύσουν τήν παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά; Ἡ Ἁγιά Σοφιά εἶναι μνημεῖο παγκόσμιο, ὃμοιο τοῦ ὁποίου, οὒτε ὑπῆρξε πρό αὐτοῦ, οὒτε θά ὑπάρξῃ.

          Γιατί τόσα χρόνια δέν ὑπῆρξε διαμαρτυρία, ὃταν διαβαζόταν τό κοράνι στήν Ἁγιά Σοφιά; Γιατί τόσα χρόνια, δεκαετίες ὁλόκληρες, προχωροῦσαν μέ ρυθμό χελώνας, οἱ ἐργασίες ἀποκαταστάσεως τῶν ἀνεπανάληπτων τοιχογραφιῶν τοῦ μνημείου, μέ τίς σκαλωσιές νά ἒχουν μονίμως ἐγκατασταθῇ στό ἐσωτερικό τῆς Μεγάλης Ἐκκλησιᾶς; Πού ἦταν οἱ διεθνεῖς ὀργανισμοί ὃλα τά χρόνια πού ἡ Τουρκία κατέστρεφε μνημεῖα στήν Ἑλληνικότατη Κύπρο καί τά μετέτρεπε σέ σταύλους;

          Ἡ ἀλήθεια εἶναι, ὃτι ὃλους τούς ἐνοχλεῖ ἡ Ὀρθόδοξη κληρονομιά καί παράδοση καί ἰδιαιτέρως ἡ ἀπό αἰώνων δημιουργία καί ἐφευρετικότης, ἡ σπάνια πολιτιστική κληρονομιά τῶν Ἑλλήνων. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος εἶχε πεῖ γιά ἂλλη περίπτωση. «Ἡ ζήλεια γεννᾶ τόν φθόνον καί ὁ φθόνος γεννᾶ τόν φόνον».

          Γι’ αὐτό, λοιπόν, ἂφησαν ἀπροστάτευτους, στά χέρια καί στό ἒλεος τῶν βαρβάρων τούς πνευματικούς θησαυρούς. Τώρα ἲσως εἶναι ἀργά γιά δάκρυα. Κάποιος ἐρώτησε. «Γιατί δέν μίλησε ὁ Πάπας;». Αὐτό ὃμως δέν εἶναι ἀπορίας ἂξιον. Πῶς νά μιλήσῃ αὐτός ὁ Πάπας, ἢ ὁποιοσδήποτε Πάπας ἀφοῦ ἡ Δύση μέσα ἀπό τίς Σταυροφορίες κατέστρεψε τήν Ἁγιά Σοφιά καί ἐσήλυσε τῆς Ρωμηοσύνης τούς θησαυρούς, ἀφήνοντας πτῶμα οἰκτρόν τήν Αὐτοκρατορία, καθημαγμένη καί ἡμιθανῆ, ὣστε νά τήν ἀποτελειώσουν τό 1453, οἱ Τοῦρκοι;

          Ἀλλά, μέσα ἀπό τίς συγκεκριμένες ἐνέργειες τῶν Τούρκων, ἰδικά ἀπό τήν τελευταία, ἡ ὁποία φαίνεται, ὃτι ἀφύπνησε συνειδήσεις, πρέπει νά ἀναλογισθοῦμε ὡς Ἓλληνες, τί ἐπράξαμε κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες, ὣστε νά κρατηθοῦν ζωντανές οἱ μνῆμες πού μᾶς ἂφησαν οἱ ἣρωες καί μάρτυρες τοῦ Γένους μας!

          Τί κάναμε λοιπόν, γιά τήν διάσωση τῆς πνευματικῆς μας κληρονομιᾶς;

          Τί ἐπράξαμε γιά τήν ἱστορία μας;

          Πόσο ἂξιοι φανήκαμε γιά νά κρατήσωμε ἂσβεστη τήν λαμπάδα πού οἱ ἣρωες πατέρες μας, μᾶς παρέδωσαν;

          Τί εἲπαμε στά παιδιά μας καί τί τά διδάξαμε;

          Τί ἐγράψαμε στά βιβλία μας;

          Τί γνωρίζουν οἱ νεώτεροι Ἒλληνες γιά τήν Κωνσταντινούπολη; Γιά τήν Βυζαντινή Αὐτοκρατορία; Γιά τήν Ἁγια-Σοφιά; Γιά τήν πρώτη καί δεύτερη ἃλωση τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων;

          Τί γνωρίζουν τά παιδιά μας γιά τόν πολιτισμό μας γενικά ἢ γιά τήν δουλεία τετρακοσίων ἐτῶν, γιά τούς ἀγῶνες γιά τήν ἐλευθερία καί τότε καί κατά τά τελευταῖα ἒτη;

          Φρίττω ἀλήθεια, ὃταν ἐπιχειρῶ νά ἀπαντήσω σ’ αὐτά τά ἐρωτήματα.

          Ὂχι ἁπλῶς οὐδέν ἐποιήσαμε, ἀλλά ἐκάναμε κάτι χειρότερο ἀπό τό τίποτα.

          Διαστρεβλώσαμε, παραχαράξαμε, ἀλλοιώσαμε τήν ἱστορία.  Ἀποκρύψαμε ἐπιμελῶς τίς προγονικές μας ρίζες καί τήν κληρονομιά μας καί ἀποκόψαμε τά παιδιά μας ἀπό τά ζείδωρα τοῦ Γένους μας, τῆς φυλῆς μας καί τῆς Πατρίδος μας.

          Μειοδοτήσαμε ἒναντι τῆς πατρογονικῆς μας κληρονομιᾶς. Ἐπροδώσαμε τίς ἀξίες. Ἀπομειώσαμε ποικιλοτρόπως τήν Πατρίδα μας. Καταστρέψαμε τήν γλῶσσα μας καί υἱοθετήσαμε ξένα πρότυπα ζωῆς. Φορέσαμε «κοστούμι» πού δέν μᾶς ταιριάζει καί γίναμε  αἰτία νά γελοῦν μέ τήν ἀταίριαστη ἐμφάνισή μας γνωστοί καί ἂγνωστοι.

          Φανήκαμε ἐνδοτικοί ἒναντι τῆς γείτονος χώρας γιά νά μή τήν δυσαρεστήσωμε.

          Σέ λίγους μῆνες θά εἰσέλθωμε στό 2021. Τό ἒτος αὐτό τό ἀφιερώσαμε, καί δικαίως, στούς ἑορτασμούς γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση. Πῶς ἆρα γε θά ἑορτάσωμε; Πῶς θά προσφέρωμε θυμίαμα τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης σέ ὃλους αὐτούς πού τά τετρακόσια χρόνια σέ κάποιες περιοχές καί σέ ἂλλες ἀκόμα περισσότερα, θυσιάστηκαν γιά τήν ἰδική μας ἐλευθερία;

          Εἶναι μιά λαμπρή εὐκαιρία νά ἐξιλεωθοῦμε ἒναντι τῶν σφαλμάτων ἀπέναντί τους, νά πλύνωμε τά ὃποια λάθη μας μέ τά δάκρυα τῆς μετανοίας ἒναντι Θεοῦ καί τῶν ἡρώων προγόνων μας.

          Νά ζητήσωμε συγγνώμη γιά ὃσα τούς πικράναμε.  Καί γιά τίς ἀλήθειες πού ἐσκεμμένα ἀποκρύψαμε ἀπό τά παιδιά μας.

          Νά παρουσιάσωμε μέ παρρησία καί καύχηση, μέ λεβεντιά, ὡς Ἓλληνες τά κλέα ἡρώων καί μαρτύρων. Νά προσκυνήσωμε στούς τόπους τῶν θυσιῶν σέ κάθε σπιθαμή τῆς Ἑλληνικῆς γῆς πού ποτίστηκε μέ τό αἷμα μαρτύρων Κληρικῶν καί Λαϊκῶν, ὃλων τῶν Ἑλλήνων ἀνεξαιρέτως, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίστηκαν, ὂχι ταξικά, ἀλλά ἑνωμένοι κάτω ἀπό Σταυρό τῆς Ὀρθοδοξίας καί τόν ἲσκιο τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς γιά τήν πίστη, γιά τήν ἐλευθερία, γιά τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, γιά τόν πολιτισμό.

          «Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού καιρός μετανοίας…»