14
Σεπτεμβρίου 1986
Τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου
καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, 14 Σεπτεμβρίου 1986, καθιερώθηκε τό καινούργιο τέμπλο τοῦ
Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Λουκᾶ, τό ὁποῖο κατεσκευάστηκε σέ
ἀντικατάσταση τοῦ παλαιοῦ τό ὁποῖο ἦτο ἁπλό καί ἀπέριττο καί ἐκάλυψε τίς
ἀνάγκες τοῦ Ναοῦ ἀπό τό ἔτος 1896 πού κατασκευάστηκε.
( Ὁ
Ναός ἐκτίσθη κατά τά ἔτη 1892-1898, ὅτε ἔγιναν τά ἐγκαίνια, στίς 17 Σεπτεμβρίου
1898, ἀπό τόν ἀοίδιμο Ἀρχιεπίσκοπο Μαντινείας καί Κυνουρίας Θεόκλητο Βίμπο).
Τό νέο τέμπλο τό ὁποῖο εἶναι σκαλιστό σέ
ξύλο φλαμουριᾶς, ἔγινε μέ δωρεά τοῦ Σταύρου Γιαννακάκη, τῆς συζύγου τοῦ Ματίνας
καί τῶν τέκνων των Παναγιώτου, Ἀντωνίας καί Γεωργίου (ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη πρό
ὀλίγων ἡμερῶν καί τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας του πρέστη στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων
Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Pallos Hills στό Σικάγο, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης
Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος).
Τό τέμπλο ἐφιλοτέχνησε ὁ ἐκλεκτός
ξυλογλύπτης Κωνσταντῖνος Φάσουρας, ὁ ὁποῖος ἔχει φιλοτεχνήσει ὡραιότατα ἔργα
τόσο στήν Ἑλλάδα (λ.χ. τέμπλο τοῦ νέου περικαλλοῦς Ναοῦ τῆς Κοιμήσεως τῆς
Θεοτόκου Μονῆς Μαλεβῆς, τό ὁποῖο ἔγινε ἀμέσως μετά ἀπό τό τέμπλο τοῦ Λουκᾶ),
ὅσο καί στό ἐξωτερικό.
Ἡ κατασκευή διήρκεσε ἕνα ἔτος 1985-1986.
Τήν ἐπιμέλεια τοῦ ἔργου εἶχε ἀπό τήν ἁρχή
μέχρι τό τέλος, ὁ Ἀρχιμανδρίτης τότε Χρυσόστομος Σκλήφας ( νῦν Μητροπολίτης
Πατρῶν), ὁ ὁποῖος συχνά πυκνά ἀνέβαινε στήν Ἀθήνα, πολλές φορές μαζί μέ τό
ἀείμνηστο Ἱερέα π. Γεώργιο Ρέκκα, ἐφημέριο της ἐνορίας Λουκᾶ, γιά νά παρακολουθῇ
ἀπό κοντά τίς ἐργασίες.
Τό τέμπλο κατεσκευάσθη μέ ἔγκριση καί
εὐλογία ,βεβαίως, τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας Θεοκλήτου
(1965-1995), τόν ὁποῖο ἐξεπροσώπησε στήν Θεία Λειτουργία στίς 14 Σεπτεμβρίου
1986, ὁ Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Σκλήφας, ὁ ὁποῖος μετέφερε τίς πατρικές εὐλογίες καί
τίς εὐχές ὡς καί τίς εὐχαριστίες στόν κ. Σταῦρο Γιαννακάκη καί τήν οἰκογένειά
του.
Παράλληλα μέ τό τέμπλο, κατασκευάσθηκαν τά
ἱερά ἀναλόγια, ὁ Ἀρχιερατικός θρόνος καί τό ἱερό κουβούκλιο τοῦ Ἐπιταφίου, ἀπό
τόν ἴδιο τεχνίτη, μέ τήν ἴδια τεχνοτροπία καί ἀπό τό ἴδιο ὑλικό.
Στό τέμπλο τοποθετήθηκαν οἱ παλιές
Δεσποτικές εἰκόνες (Κυρίου, Παναγίας Παρηγορίας τῶν θλιβομένων, Τιμίου
Προδρόμου, Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, Ἁγίας Σοφίας μετά τῶν τριῶν
θυγατέρων της), ἀλλά ἔγιναν καινούργιες εἰκόνες γιά τό δωδεκάορτο, ὅπως καί γιά
τήν ὡραία πύλη (Μέγας Ἀρχιερεύς, Εὐαγγελισμός κ.λ.π.) καί τά λεγόμενα λυπηρά (
Ἐσταυρωμένος στήν κορυφή τοῦ τέμπλου καί ἔνθα καί ἔνθεν ἡ Θεοτόκος καί ὁ
Εὐαγγελιστής Ἰωάννης), ὅπως καί οἱ Ἀρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ στίς δύο πύλες
τοῦ Ἱεροῦ , στό τέμπλο.
Γιά τήν ἱστορία, δημοσιεύομε φωτογραφικό
ὑλικό ἀπό τήν ἡμέρα ἐκείνη καί δεόμεθα τοῦ Κυρίου νά ἐνισχύῃ τούς συγχωριανούς
μας Σταῦρο Γιαννακάκη πού σέ ἡλικία 15 ἐτῶν ἔφυγε ἀπό τοῦ Λουκᾶ γιά τό Σικάγο,
ὅπου ἐδημιούργησε μέ τήν ἐκεῖ Λουκαΐτισσα συζυγό του Ματίνα ( ἡ ἠποία ἔφυγε ἀπό
τοῦ Λουκᾶ σέ ἡλικία 16 ἐτῶν) μία εὐλογημένη οἰκογένεια καί προόδευσαν πολύ.
Ἐπίσης ἄς εἶναι ἡ ἀναφορά αὐτή εἰς
μνημόσυνον τοῦ ἀοιδίμου υἱοῦ των Γεωργίου, ἑνός εὐλογημένου παιδιοῦ, τό ὁποῖο
πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες μετέστη στά οὐράνια του Κυρίου σκηνώματα, ὅπου ἀναπαύεται
μετά τῶν δικαίων τῶν ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων.
Μετά τήν Θεία Λειτουργία 14 Σεπτεμβρίου 1986.
Διακρίνονται εἰς τό μέσον ὁ Σταῦρος Γιαννακάκης, δεξιά του ὁ Ἀρχιμ. Χρυσόστομος
Σκλήφας, ἀριστερά του ὁ μακαριστός Ἱερεύς Γεώργιος Ρέκκας. Πίσω διακρίνονται ὁ
μακαριστός Γεώργιος Γιαννακάκης καί δίπλα του ὁ Παναγιώτης Γιαννακάκης, υἱός
τοῦ Σταύρου. Δεξιά του Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου, εἰκονίζεται ὁ Σπύρος Γιαννακάκης καί
ὁ ἀδελφός του Χριστόδουλος Γιαννακάκης. Ἀριστερά του Ἱερέως Γεωργίου, ὁ
μακαριστός ἐξάδελφός του Γεώργιος Ρέκκας, ἡ σύζυγος τοῦ Γεωργίου Γιαννακάκη καί
στό ἄκρον ὁ μακαριστός ἀπόστρατος ἀξιωματικός Γεώργιος Ρωμηός.
Στό μέσο ὁ Σταῦρος Γιαννακάκης, πίσω ὁ
μακαριστός Γεώργιος Γιαννακάκης ἐξάδελφός του, καί ὁ Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Σκλήφας
(νῦν Μητροπολίτης Πατρῶν) καί ὁ μακαριστός Ἱερεύς Γεώργιος Ρέκκας.
Ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ μετά τήν Θεία Λειτουργία
Ὁ π. Γεώργιος Ρέκκας κατά τήν προσφώνησή του
τήν ὥρα τοῦ γεύματος