" ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ "

Τό χωριό μας χιονισμένο

Οἱ ὀμορφιές τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ.

 

  

  «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου Κύριε, πάντα ἐν σοφία ἐποίησας».

  Μέ αὐτά τά λόγια ὁ ἱερός ψαλμωδός, μεγαλύνει καί δοξάζει τόν Κύριο γιά τά θαυμαστά καί μεγάλα ἔργα Του, τά ὁποῖα ἐποίησε μέ σοφία.
   Βλέποντας τή φύση, τήν ὀμορφιά της, τήν ὡραιότητα τῶν ἐποχῶν, που ἡ μιά διαδέχεται τήν ἄλλη, δοξάζομε τόν Θεό γιά τήν πολλή Του ἀγάπη.
  Τώρα ζοῦμε στήν ἐποχή τοῦ χειμώνα, μέ τίς δικές του ὀμορφιές καί τήν λευκή του χάρη. Εἶναι ἐποχή περισυλλογῆς καί αὐτοσυγκέντρωσης τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί ἀνάπαυσις τῆς φύσεως γιά νά βλαστήσῃ μετά ἀπό λίγο καί νά καρποφορήσῃ.
  Ἄς φροντίσουμε βλέποντας τήν ὀμορφιά τοῦ χιονιοῦ καί τήν λευκή θωριά του νά ἔχουμε καθαρή καρδιά καί πάλλευκη ψυχή σάν τό κάτασπρο χιόνι.
  Ἄς θυμηθοῦμε τί λέγει  ἡ Ἁγία Γραφή.
«Ραντιεῖς μέ ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι».

" ΤΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΙΑ "

ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΗΓΩΝ

Ἀνεβάζομε καί τά πρωτότυπα κείμενα τῶν αἰτήσεων γιά τά ἀριστεῖα ὡς καί τίς ἀπαντήσεις ἀπό τήν Πολιτεία, ὅπως διαζώσονται στά Γενικά Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους. Τά κείμενα εἶναι ἐξόχως συγκινητικά γιατί διασώζουν τήν βαθειά παράκληση τῶν ξεχασμένων Ἀγωνιστῶν τοῦ 1821 πρός τήν μητέρα Πατρίδα, ὄχι γιά ὑλικά ἀγαθά, ἀλλά γιά ἕνα πιστοποιητικό, τό ὁποῖο θά βεβαιώνῃ, ὅτι ἀγωνίστηκαν καί λαβώθηκαν στίς μάχες γιά τήν λευτεριά τῆς Ἑλλάδος.

    Τίς περισσότερες φορές ,δυστυχῶς, κάπως ἔτσι γίνεται. Ὃμως ἀξίζει γιά αὐτό τόν τόπο νά ἀγωνιζώμαστε, ἔστω καί ἄν γνωρίζωμε ἐκ τῶν προτέρων, ὅτι καί θά λησμονηθοῦν οἱ θυσίες μας καί θά γευτοῦμε τό πικρό ποτήρι τῆς ἀχαριστίας καί τῆς ἀγνωμοσύνης. Ὅμως ἔτσι οἱ ἀγῶνες ἔχουν μεγαλύτερη ἀξία καί οἱ μεταγενέστεροι κάποια στιγμή θά ποῦν, ἔστω μετά ἀπό πολλά χρόνια, ἕνα εὐχαριστῶ.

Ἀγωνιζόμαστε πάντοτε μέ ἀνιδιοτέλεια, ἐπιτελοῦντες τό χρέος μας ἔναντι τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος μας, μέ ὁποιοδήποτε τίμημα, ἀκόμα ἄν χρειαστῇ  καί μέ τό αἷμα μας.

(α) Αἴτηση Ἀριστείου

Πρός τήν ἐπί τῶν Στρατιωτικῶν
 Β. Γραμματείαν τῆς Ἐπικρατείας

Αἴτησις Ἀριστείου.

Ἐν Τριπόλει τῇ 20 Δεκεμβρίου 1841

  Γεννημένος εἰς Σμύρνην τοῦ χωρίου Κυούλπαστη, ἤδη δέ κάτοικος τοῦ χωρίου Λουκᾶ τῆς Μαντινείας, ὁ μέν Νικόλαος ἐτῶν 42, ὁ δέ Γιάννης ἐτῶν 38, ὑπηρετήσαντες στρατιωτικῶς τήν πατρίδα, οἱ εὐσεβάστως ὑποφαινόμενοι, ὡς δηλοῦται καί ἀπό τό ἐσώκλειστον ἐνδεικτικόν μας, ἀνεφέρθημεν καί κατά τό 1836 εἰς τάς ἐπί τῶν ἀριστείων ἐπιτροπάς.

            Διό ὁρμώμενοι ἀπό τήν τελευταίαν περί τούτου ἐγκύκλιον τῆς Σ. ταύτης Γραμματείας, τολμῶμεν νά τήν παρακαλέσωμεν θερμῶς, ἵνα εὐαρεστηθῇ καί διατάξῃ τά εἰκότα, ἵνα δοθῶσι εἰς ἡμᾶς τά ἀνήκοντα ἀριστεία, ὡς ἐδόθησαν καί εἰς τούς λοιπούς συναγωνιστάς μας.

      Ὑποσημειοῦμεθα μέ σέβας βαθύτατον

Νικόλας καί Γιάννης αὐτάδελφοι Ἀντωνόπουλοι 

Στό ἐσώκλειστο πιστοποιητικό ἀναφέρονται τά ἑξῆς:

            Πιστοποιοῦμεν οἱ ὑποφαινόμενοι, ὅτι οἱ ἐκ τῆς Σμύρνης τοῦ χωρίου Κυούλπαστη, κύριος Νικόλαος καί Γιάννης αὐτάδελφοι Ἀντωνόπουλοι, ἤδη δέ κάτοικοι τοῦ χωρίου Λουκᾶ τοῦ Δήμου Μαντινείας τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας, ὑπηρέτησαν τήν πατρίδα στρατιωτικῶς καθ’ ὅλην τήν διάρκεια τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος ὡς παρευρεθέντες εἰς πολλάς ... μάχας κατά τοῦ ἐχθροῦ, εἰς τήν πολιορκίαν τῆς Τριπόλεως, μέχρι τῆς πτώσεώς της, καθώς καί εἰς τήν ἔφοδόν της, μετά ταῦτα κατά τοῦ στρατοῦ τοῦ Δράμαλη, εἰς Δερβενάκια Ἁγίου Σώστη, εἰς Ἄργος, εἰς Δερβένια Μεγάρων, ὡσαύτως καί εἰς τήν πτῶσιν Ναυπλίου, ἐπίσης ἐπαρευρέθησαν καί εἰς Ἀθήνας καί ἐπληγώθηκεν εἰς τό μέτωπον ὁ Νικόλαος, τήν ἡμέραν καθώς ἔπεσεν ὁ ἀοίδιμος Καραϊσκάκης ... καί εἰς τάς κατά ... ἐνέδρας τοῦ Ἰμπραήμ πασᾶ καί κατά τῶν ἐν Τριπόλει ἐχθρῶν μάχας.

            Δίδεται δέ τό παρόν κατ’ αἴτησίν τῶν πρός τήν πατρίδα ἐκδουλεύσεῶν τους, ἵνα τούς χρησιμεύσῃ ὅπου αἰτεῖται.

Ἐν Τριπόλει τῇ 20 Δεκεμβρίου 1841

 Χατζηχρῆστος   
Ἀποστόλης Κολοκυθᾶς

 συνταγματάρχης

Ὅτι γνήσιαι αἱ ἐν τῷ παρόντι δύο ὑπογραφαί

Ἐν Τριπόλει τῇ 29 Δεκεμβρίου 1841

Ὁ ἐκτελῶν χρέη Δημάρχου

Δημαρχ. Πάρεδρος

Γεώρ. ...
 
 

(Μάχη Δερβενακίων) 

            (β) Αἴτηση Ἀριστείου

Πρός τήν ἐπί τῶν Στρατιωτικῶν 
Β. Γραμματείαν τῆς Ἐπικρατείας

Αἴτησις Ἀριστείου.

Ἐν Τριπόλει τῇ 23 Δεκεμβρίου 1841

  Γεννημένος εἰς χωρίον Λουκᾶ τῆς Μαντινείας, ἐτῶν 55, ὑπηρέτησα τήν πατρίδα στρατιωτικῶς ὁ εὐσεβάστως ὑποφαινόμενος, ὡς δηλοῦται καί ἀπό τό ἐσώκλειστον ἐνδεικτικόν, ἀνεφέρθην δέ κατά τό ἔτος 1836 εἰς τάς ἐπί τῶν ἀριστείων ἐπιτροπάς ...τῶν ἐκδουλεύσεῶν μου ... νά μοί δοθῇ τό ἀνήκον μοι ἀριστεῖον, ἀλλά μέχρι τοῦδε δέν ἠξιώθην τούτου.

       Διό ὁρμώμενος ἀπό τήν τελευταίαν περί τούτου ἐγκύκλιον τῆς Σ. ταύτης Γραμματείας, τολμῶ νά τήν παρακαλέσω θερμῶς ἵνα εὐαρεστηθῇ νά διατάξῃ τά εἰκότα, ἵνα δοθῇ καί εἰς ἐμέ τό ἀνῆκον μοι ἀριστεῖον, ὡς ἐδόθη καί εἰς τούς λοιπούς συναγωνιστάς μου.

Ὑποσημειοῦμαι μέ βαθύτατον σέβας

Ὁ εὐπειθέστατος

Παναγ. Μέρμηγκας  

Στό ἐσώκλειστο πιστοποιητικό ἀναφέρονται τά ἑξῆς:

  Πιστοποιοῦμεν οἱ ὑποφαινόμενοι, ὅτι ὁ ἐκ τοῦ χωρίου Λουκᾶ τοῦ Δήμου Μαντινείας τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας, κύριος Παναγιώτης Μέρμηγκας, ὑπηρέτησεν τήν πατρίδα στρατιωτικῶς καθ’ ὅλην τήν διάρκεια τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος της, παρευρεθείς εἰς τάς κατά τήν πολιορκίαν Τριπόλεως γινομένας μέ τούς ἐχθρούς μάχας, μέχρι τῆς πτώσεώς της, καθώς καί εἰς τάς ἐφόδους μετά ταῦτα εἰς Παλαιάς Πάτρας κατά τό ἔτος 1822, κατά τοῦ στρατοῦ τοῦ Δράμαλη εἰς Δερβένια Μεγάρων, εἰς Ἄργος, εἰς Δερβένια Ἁγίου Σώστη, ὡσαύτως εἰς τήν πτῶσιν τοῦ Ναυπλίου, ἐπίσης εἰς κατά τοῦ Ἰμπραήμ πασᾶ εἰς Ναβαρῖνον, εἰς Δραμπάλα, εἰς Δαβιάν, εἰς Ἀρμενιάν ὅπου ἐφονεύθη ὁ υἱός του εἰς τήν αὐτήν μάχην καί εἰς κατά καιρούς ἐνέδρας κατά τοῦ ἐν Τριπόλει ἐχθροῦ μέχρι τοῦ 1828.

Δίδεται δέ τό παρόν πιστοποιητικόν ἵνα τοῦ χρησιμεύσῃ ὅπου αἰτεῖται.

Ἐν Τριπόλει τῇ 4ῃ Δεκεμβρίου 1841

.................... 

(Ὁ Κολοκοτρώνης καί τά παλληκάρια του μετά τή νίκη στή μάχη)

 

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΛΟΥΚΑΪΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ Β’ ΜΕΡΟΣ:

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΛΟΥΚΑΪΤΩΝ

ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Β’ ΜΕΡΟΣ:

ΔΙΑΣΩΘΕΝΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΕΒΙΩΣΑΝ

& ΜΑΧΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΛΑΒΑΝ ΜΕΡΟΣ

1.Νικόλαος Ἀντωνόπουλος, 

& 2. Γιάννης Ἀντωνόπουλος, αὐτάδελφοι ἐκ Κυούλταστη Σμύρνης, μετοικίσαντες εἰς Λουκᾶ καὶ μόνιμοι  κάτοικοι τοῦ χωριοῦ. (Πολιορκία Τριπόλεως, Δερβενάκια, Ἄργος, Δερβένια Μεγάρων, πτώση Ναυπλίου, Ἀθήνα, ἐναντίον τοῦ Ἰμπραήμ καί στίς ἐνέδρες κατά καιρούς τῶν Τούρκων τῆς Τριπόλεως) 

3. Παναγιώτης Μέρμηγκας

(Πολιορκία και πτώση Τριπόλεως, Πάτρα, ἐναντίον Δράμαλη εἰς Δερβένια Μεγάρων, Ἄργος, Δερβενάκια, Ναύπλιο, Ναβαρῖνο, Δραμπάλα, Δαβιά, Ἀρμενιά, ὅπου ἐφονεύθη ὁ υἱός του, καί σέ ὅλες τίς κατά τῶν Τούρκων ἐπιθέσεις ἕως τό 1828)

4. Παναγιώτης Κλειώρης

(1825-1828, μάχες ἐναντίον Ἰμπραήμ ὑπό τόν Παπαφλέσσα, Δραμπάλα, Τρίπολη, Δαβιά, σέ ὅλες τίς κατά τῶν Τούρκων ἐνέδρες πέριξ τῆς Τριπόλεως κατά τό διάστημα τοῦ ἀγῶνος)

5. Πανοῦτζος (Παναγιώτης) Τζαλούπης

(Πολιορκία καί πτώση Τριπόλεως ὑπό τόν Κολοκοτρώνη, Πάτρα τό 1822, ἐναντίον Δράμαλη εἰς Δερβένια Μεγάρων, Ἄργος, Δερβενάκια, πτώση Ναυπλίου, ἐναντίον Ἰμπραήμ, Ναβαρῖνο, Δραμπάλα, Δαβιά, Ἀρμενιά καί στίς κατά καιρούς ἐνέδρες ἐναντίον τῶν Τούρκων πέριξ τῆς Τριπόλεως)

6. Σπῦρος Κοτσοβός

(Ναυμαχία Σάμου, ὅπου ἐπληγώθη, ἐναντίον τοῦ Ἰμπραήμ εἰς Μανιάκι, Δραμπάλα, Τρίκορφα, Δαβιά καί σέ ὅλες τίς ἔνοπλες συρράξεις μέ τούς Τούρκους στήν ἐπαρχία Τριπόλεως μέχρι τό 1828)

7. Λυμπέρης Τζαβάρας

(Πολιορκία Τριπόλεως, Πάτρα 1822, ἐναντίον Δράμαλη εἰς Δερβένια Μεγάρων, Ἄργος, Δερβένια Ἁγίου Σώστη, πολιορκία καί πτώση Ναυπλίου, ἐναντίον Ἰμπραήμ εἰς Ναβαρῖνο, Δαβιά, Ἀρμενιά καί σέ ὅλες τίς ἐνέδρες ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ ἕως τό 1828)

8. Γεώργιος Καλατζῆς

(Πολιορκία Τριπόλεως, Πάτρα 1822, Δερβένια Μεγάρων, Ἄργος, Δερβενάκια Ἁγίου Σώστη, Ναύπλιο, ἐπίσης ἐναντίον Ἰμπραήμ εἰς Ναβαρῖνο, Δραμπάλα, Δαβιά, Ἀρμενιά καί σέ ὅλες τίς συμπλοκές καί μάχες πέριξ τῆς Τρειπόλεως ἕως τό 1828)

9. Σπῦρος Μπουρῆς

(Πολιορκία καί πτώση Τριπόλεως, Πάτρα 1822, Δερβένια Μεγάρων, Δερβενάκια, Ἄργος, Ναύπλιο, Δραμπάλα, Δαβιά καί σέ ὅλες τίς μάχες ἕως τό 1828)

"Διάρρηξη και ιεροσυλία στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στου Λουκά"

"Διάρρηξη και ιεροσυλία στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στου Λουκά"

 

  

  Βέβηλοι και ιερόσυλοι εισέβαλαν χθες τα ξημερώματα, στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στου Λουκά, και δεν είναι η πρώτη φορά, αφού με ειδικά κοπίδια, έκοψαν τις σιδεριές της δυτικής εισόδου του Ιερού Ναού.

   Την πρώτη φορά είχαν εισβάλλει κατά τον ίδιο τρόπο, κόβοντας τα σίδερα του κεντρικού παραθύρου της βόρειας πλευράς του Ιερού Ναού. Τότε είχαν αφαιρέσει σμάλτινο ωραιότατο σταυρό ευλογίας, ενώ από το γραφείο του Ναού, το οποίο επίσης διέρρηξαν, αφήρεσαν επιστηθίους σταυρούς του Ιερέως.

   Τώρα, αφήρεσαν με τα άνομα και βέβηλα χέρια τους, τα δύο καντήλια της Αγίας Τραπέζης, κηροπήγια από το Ιερό, κηροθήκες, το σετ της αρτοκλασίας και κάποια άλλα αντικείμενα. Επίσης έκαναν λεηλασίες και καταστροφές και σε τάφους αφαιρώντας διάφορα αντικείμενα από χαλκό.

  Ο εφημέριος π. Ιωάννης Βήλος, ευθύς με την διαπίστωση της κλοπής εκάλεσε τις Αστυνομικές Αρχές για τα περαιτέρω.

  Δυστυχώς σε όλη την Αρκαδία αλωνίζουν συμμορίες κλεπτών, αφαιρώντας ακόμα και καμπάνες από τους Ιερούς Ναούς, μανουάλια κ.λ.π.

  Λυπούμεθα που μέχρι τώρα, παρά τις όποιες, θέλουμε να πιστεύουμε, ενέργειες  της αστυνομίας, ουδέν επετεύχθη. Ίσως χρειάζεται μεγαλυτέρα προσοχή και συντονισμός των ενεργειών από τις αρμόδιες Αρχές.

   Οι κάτοικοι των χωριών, αλλά  και των πόλεων πλέον, αφού και στην πόλη της Τριπόλεως παρατηρήθηκαν παρόμοια φαινόμενα, ξημεροβραδυάζουν με φόβο και τρόμο για τις ληστρικές επιδρομές.

  Τί άραγε θα γίνει; Τα φαινόμενα αυτά είναι πρωτοφανή και δηλώνουν την διάλυση του κοινωνικού ιστού, παραπέμποντας σε άλλες εποχές.

   Και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος εσημειώθησαν τέτοια περιστατικά. Στην Ιερά Μητρόπολη Πατρών, απ΄ ότι μας είπε ο Σεβασμιώτατος Πατρών,  εξιχνιάστηκαν κλοπές σε πολλούς Ναούς της πόλεως, οι οποίες έγιναν από αλλοδαπούς (Ρουμάνους), οι οποίοι χρησιμοποιούσαν  ως συνεργούς, που φωτογράφιζαν αντικείμενα στους Ναούς , κάποιες γυναίκες υπόπτου διαγωγής. Δυστυχώς οι ηθικοί αυτουργοί και εγκέφαλοι της σπείρας, απ΄ ότι φαίνεται διέφυγαν στο εξωτερικό.

  Λυπούμεθα για όσα συμβαίνουν στην Πατρίδα μας, η οποία πλέον έχει καταντήσει ξέφραγο αμπέλι. Η αγανάκτηση των πολιτών  και των ευσεβών χριστιανών, στην αδυναμία της κρατικής μηχανής να περιφρουρήσει την περιουσία και σωματική τους ακεραιότητα, είναι δικαία. Μακάρι να μην έχομε χειρότερες καταστάσεις και αναγκαστούν οι πολίτες να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους.          

"ΠΡΙΝ ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ "

"ΠΡΙΝ ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ"

20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2005

Τὴν στήλη ἐπιμελήθηκε ὁ

 Διάκονος Ἱερόθεος Ἀνδρουτσόπουλος,
ἀπὸ τὴν Μητρόπολη Πατρῶν.

    Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Σκλήφας ,ἀπό τοῦ Λουκᾶ τῆς Τριπόλεως, χειροτονεῖται Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Πατρῶν.

  Ἐξελέγη σέ ἐποχή δύσκολη γιά τήν Ἐκκλησία. Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐπέβλεψε στό πρόσωπό του καί μέ συντριπτική πλειονοψηφία τόν κατέστησε , στόν Ἀποστολικό θρόνο τῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν.

   Ἡ χειροτονία του ἔγινε στόν Ἱερό Καθεδρικό καί Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν, ἀπό τόν Μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυρό Χριστόδουλο καί πλειάδα Ἀρχιερέων.

   Τό κλῖμα ἦταν ἐξαιρετικά συγκινητικό. Στή χειροτονία συμμετεῖχαν χιλιάδες Λαοῦ ἀπό Ἀρκαδία καί Ἀχαΐα  καί ὅλοι σχεδόν οἱ Λουκαΐτες, οἱ ὁποῖοι ἐχαίροντο καί ἔκλαιαν ἀπό συγκίνηση γιά τήν προαγωγή στό ἀνώτατο Ἐκκλησιαστικό ἀξίωμα ἑνός δικοῦ τους ἀνθρώπου.

   Στήν ὁμιλία του ὁ π. Χρυσόστομος ἔκανε εἰδική ἀναφορά, βαθειά συγκινημένος, στό χωριό πού μεγάλωσε  καί στούς δικούς του ἀνθρώπους, στήν οἰκογένειά του καί  σέ ὅλους τους Λουκαΐτες, τούς ὁποίους μέ ἀγάπη πολύ εὐχαρίστησε.

    Ἀπό τήν τηλεόραση παρηκολούθησαν τήν χειροτονία του, οἱ Λουκαΐτες πού βρίσκονται στό ἐξωτερικό.

    Λίγες ἡμέρες μετά τήν χειροτονία του, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν, ἐτέλεσε τόν πρῶτο Ἀρχιερατικό Ἑσπερινό στό χωριό του, ὅπου του ἔγινε ἐνθουσιώδης καί συγκινητική ὑποδοχή.

   Ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει οἱ Λουκαΐτες ἐφώναξαν τό «Ἄξιος» στόν νέο Μητροπολίτη. Ἡ συγκίνηση κορυφώθηκε, ὅταν ὁ μακαριστός Ἱερεύς π. Γεώργιος Ρέκκας, προσέφερε συγκινημένος στόν π. Χρυσόστομο, ὡς δῶρο μία Ἀρχιερατική ράβδο.

     Στιγμές πού εἶναι χαραγμένες στή μνήμη ὅλων μας.

   Μερική ἄποψις τοῦ Λουκᾶ. Ἡ φωτογραφία ἀνήκει στόν Σταῦρο Κατσάνη. Τόν εὐχαριστοῦμε πολύ.

    Ὁ π. Χρυσόστομος, οὐδέποτε λησμόνησε τό χωριό του καί τούς συγχωριανούς του. Ἐπιστρέφει κάθε φορά ἐκεῖ, εἴτε σωματικά, εἴτε πνευματικά, ταπεινός προσκυνητής στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ὅπου μεγάλωσε. Χαίρετε με τή χαρά τῶν συγχωριανῶν του καί πονάει με τόν πόνο τους.

   Ὅταν λειτουργῇ ή κατ΄ἰδίαν προσεύχεται τούς θυμᾶται ὅλους καί παρακαλεῖ τόν Θεό γιά τήν ὑγεία καί τήν προκοπή τους.

   Σέ κάθε Θεία Λειτουργία μνημονεύει τούς κοιμηθέντας συγχωριανούς του.  Πολλές φορές τόν βλέπομε νά κλαίῃ ὅταν ἀναφέρεται στό χωριό του καί τούς συγχωριανούς του. Μιλάει γιά τόν κάθε ἕνα ξεχωριστά, σάν νά εἶναι παρόντες, γιά τίς οἰκογένειές τους, γιά τίς γιορτές καί τή ζωή του χωριοῦ.

  
  Πιστεύομε ὅτι ἐκεῖ εἶναι ἡ ρίζα ἀπό τήν ὁποία παίρνει δύναμη γιά νά ἐπιτελεῖ τό θεάρεστο ἔργο του. Ἐκεῖ στήν Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου κάτω ἀπό τά μάτια τοῦ Ἁγίου πού φέρει τό ὀνομά του.

Ὁ Σεβασμιώτατος μέ ἀγαπημένα του πρόσωπα 

στό χωριό του.

   Πέρασαν ἀπό τότε ὀκτώ ὁλόκληρα χρόνια. Ἐμεῖς σήμερα σέ ἀνάμνηση αὐτῆς τῆς ἡμέρας, 20 Φεβρουαρίου 2005, δοξάζομε τόν Θεό καί τόν εὐχαριστοῦμε καί ἀνεβάζομε τό video τῆς χειροτονίας τοῦ π. Χρυσοστόμου, ὡς Μητροπολίτου Πατρῶν, προκειμένου νά ξαναζήσουμε αὐτές τίς συγκλονιστικές στιγμές.

Ἡ πρώτη Θεία Λειτουργία στοῦ Λουκᾶ 
 (Διακρίνεται ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος Ρέκκας. 

Τὸν Σεβασμιώτατο προσφωνεῖ ὁ π. Ἰωάννης Βῆλος)

      

" ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΤΩΝ ΛΟΥΚΑΪΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ "

Ἡ Ἑλλάς Εὐγνωμονοῦσα

(Πίνακας Θεοδώρου Βρυζάκη)

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΛΟΥΚΑΪΤΩΝ

ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν  

κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

     Στόν τομέα αὐτό, τόν ἱερό καί ἅγιο, στό προσκλητήριο δηλ. γιά τόν ὑπέρ τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων τῆς Φυλῆς μας ἀγῶνα, δέν ὑστέρησαν οἱ Λουκαΐτες. Ἔγραψαν τίς δικές τους ἡρωϊκές σελίδες ποτίζοντας μέ τό αἷμα τους καί τήν λεβεντιά τους τό δένδρο τῆς Ἐλευθερίας.

     Στή σελίδα μας αὐτή θά ἀναφερθοῦμε
στούς θυσιασθέντες ,κατά καιρούς, Λουκαΐτες γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερία.

    Ἄς εἶναι οἱ λίγες αὐτές γραμμές εἰς μνημόσυνον τῶν Ἡρώων καί Μαρτύρων συγχωριανῶν μας.

 

             

       Περί τῶν Λουκαϊτῶν ἡρώων τοῦ 1821 πληροφορούμεθα:

α) Ἀπό τά Ἀπομνηνονεύματα τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ,

β) Ἀπό ἀναφορές τῶν χηρῶν τῶν ἀγωνιστῶν Λουκαϊτῶν τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι σκοτώθηκαν στίς διάφορες μάχες, ὅπως τῆς Γράνας, Ἀπελευθερώσεως Τριπολιτσᾶς, ἐναντίον Δράμαλη, ἐναντίον Ἰμπραήμ κ.τ.λ.,(Γ.Α.Κ.)

γ) Ἀπό αἰτήσεις τῶν ἐπιζησάντων μετά τούς πολέμους ἀγωνιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἀναφερόμενοι στίς, πρός τήν πατρίδα, ὑπηρεσίες τους καί στήν συμμετοχή τους στίς ἔνδοξες μάχες, αἰτοῦνται τό ἀριστεῖον τιμῆς τό ὁποῖο ἐθέσπισε γιά τούς ἀγωνιστές ἡ Ἑλληνική Πολιτεία. Τά αἰτήματα ὑπεβλήθησαν στήν ἁρμόδια ἐπιτροπή τό ἔτος 1847.(Γ.Α.Κ.)

δ) Ἀπό ἄλλες ἱστορικές πηγές. 

Μέρος Α'.

Διασωθέντα ὀνόματα πεσόντων Λουκαϊτῶν κατά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821:(Γενικά Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους Γ.Α.Κ. )

"Ὁ  κλῆρος ὑπῆρξε καί ὁ ὁδηγός τῆς φυλῆς καί τό στήριγμά της»   (Ἱστορικός Δ. Κόκκινος)
 

«Ἱερεῖς, οἱ τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ ὡς ζυγόν ἀράμενοι καί σφαγιασθέντες ὥσπερ ἄρνες...

  Δεῦτε ἀπολαύετε ἅ ἡτοίμασε Κύριος ὑμῖν βραβεῖακαί στέφη τά οὐράνια..."

1.Ἱερεύς Ἀθανάσιος Λουκαΐτης,   Ἐφημέριος Λουκᾶ.      
 Ἐσφαγιάσθη ὑπό τῶν Τούρκων στίς 9 Αὐγούστου 1821, κατά τήν ἐπιδρομή ἐναντίον τοῦ χωριοῦ, μία ἡμέρα πρίν ἀπό τήν ἔνδοξη καί νικηφόρα μάχη τῆς Γράνας. Μαζί του ἐφονεύθησαν στίς συμπλοκές μέ τούς Τούρκους καί ἄλλοι κάτοικοι τοῦ χωριοῦ.

   Τό γεγονός ἀναφέρεται ἀπό τόν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό στά ἀπομνημονεύματά του. Τό ὄνομα τοῦ Ἱερέως εὑρίσκομε καί στά ἀρχεῖα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βαρσῶν.

 2. Γεράσιμος Ἱερομόναχος, Νικολάου: 

   Ἐφονεύθη ὑπό τῶν Τούρκων εἰς Ἱεράν Μονήν Βαρσῶν, 9 Αὐγούστου 1821 μαζί μέ ἄλλους μοναχούς  ὑπερασπιζόμενος τήν Ἱερά Μονή ἀπό τήν ἐπιδρομή τῶν βαρβάρων. Οἱ Τοῦρκοι τούς ἔκαψαν ζωντανούς μέσα στόν πύργο τῆς Μονῆς.

3. Ἰωάννης Νικολάου, ἀδελφός τοῦ Γερασίμου.

  Ἐφονεύθη κατά τήν Ἀπελευθέρωση (Ἄλωση) τής Τριπολιτσᾶς, 23 Σεπτεμβρίου. 1821.

4. Πουλίνα. (Ἀθανασία, ἡ γυναίκα τοῦ Πουλῆ):

   "Ψυχή μεγάλη καί γλυκειά, μετά χαρᾶς στό λέω:

Θαυμάζω τές γυναῖκες μας καί στ’ ὄνομά τους μνέω".(Διονύσιος Σολωμός)

     Ἡ ἡρωίδα Πουλίνα ἀγωνίσθηκε ἐναντίον τῶν Τούρκων, ξεσηκώνοντας τούς κατοίκους τοῦ Λουκᾶ τόν Αὔγουστο τοῦ 1821, συνεργασθεῖσα μέ τόν Κολοκοτρώνη γιά τήν μάχη τῆς Γράνας καί τήν τροφοδοσία τοῦ ἀγῶνα στήν περιοχή. Οἱ Τοῦρκοι τήν κρέμασαν στό μέσο τοῦ χωριοῦ. Τό κέντρο τοῦ χωριοῦ ,ἒκτοτε, πῆρε τό ὄνομά της. Μέχρι σήμερα ὀνομάζεται «Πουλίνα», πρός τιμήν τῆς Λουκαΐτισσας ἡρωίδος καί διατήρηση τῆς μνήμης τῶν ἀγώνων της γιά τήν πατρίδα. Τά νεώτερα παιδιά μας, δέν γνωρίζουν αὐτή τήν σελίδα τῆς τοπικῆς μας ἱστορίας. 
   Εὐκαιρία λοιπόν νά πληροφορηθοῦν περί τῶν ἡρώων προγόνων μας.

5. Ἀθανάσιος Κουνέλης

6. Γεώργιος Τζαβάρας

7. Γιαννάκης Πέτρου

8. Ἀνδριανός Καραμπράτσος

9. Ἀντρίκος Κρινόλας

    Πρέπει ὅλων αὐτῶν τά ὀνόματα, ὅπως καί ὅσα θά ἀναφερθοῦν στή συνέχεια, ὀνόματα ἐπιζησάντων ἀγωνιστῶν, μετά τίς μάχες καί ἐν εἰρήνη τελειωθέντων, νά ἀναγραφοῦν στή στήλη τῶν Ἡρώων του χωριοῦ μας. Πρός τοῦτο, θά πράξωμε τά δέοντα, ἐπιτελοῦντες χρέος ἱερό καί καθῆκον ἅγιο πρός τούς ἥρωες καί μάρτυρες γιά τήν Πίστη μας καί τήν Λευτεριά μας.

 Αἰωνία ἡ μνήμη 
 πάντων τῶν ὑπέρ τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος, εὐκλεῶς ἀγωνισαμένων καί ἠρωικῶς πεσόντων, πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν.

 

"Τῆς νύχτας οἱ ἀρματωλοί καί τῆς αὐγῆς οἱ κλέφτες

ὁλονυχτίς κουρσεύανε καί τήν αὐγή κοιμῶνται, 

κοιμῶνται στά ψηλά βουνά καί στούς παχιούς τους ἲσκιους".