" Eυχές για το νέο έτος "

  

  Σέ ὅλους τούς ἀδελφούς Λουκαΐτες, σέ ἐκείνους πού μένουν στό ἀγαπημένο μας χωριό καί σέ ὅλους τούς ἄλλους πού ζοῦν σέ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος καί στό ἐξωτερικό, ἀλλά καί σέ ὅλους τούς ἀδελφούς καί φίλους, εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου, ἔτη πολλά καί εὐλογημένα.

   Τό νέο ἔτος ἄς εἶναι εὐλογημένο ἀπό τό Θεό καί ἄς μᾶς δώσει χαρά καί εὐτυχία.

   Ἰδιαίτερα εὔχομαι σέ ὅσους καί σέ ὅσες φέρουν τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Βασιλείου καί ἑορτάζουν κατά τήν ἡμέρα τῆς ἁγίας μνήμης του.

   Σᾶς ἀσπάζομαι μέ ὅλη μου τήν ἀγάπη.

   +  Ὁ Πατρῶν Χρυσόστομος

" Πανήγυρις Αγίου Βασιλείου "

   Στό Ἱερό Ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου στοῦ Λουκᾶ, θά τελεσθῇ τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς ὁ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός, στίς 3:30 τό ἀπόγευμα, ἀπό τόν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς Βαρσῶν, τόν Ἐφημέριο τοῦ Λουκᾶ καί ἄλλους πατέρες.

            Μετά τόν Ἑσπερινό, θά εὐλογηθῇ ἡ Βασιλόπιτα στό ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Εὐθυμίου, πού εὑρίσκεται κάτω ἀπό τόν βράχο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου.

            Μέ τό καλό νά ἑορτάσωμε τόν Ἅγιο Βασίλειο στό εὐλογημένο καί ἁγιασμένο Ἀσκητήριο.

    Καλή ἀντάμωση ἐκεῖ, ὅπως κάθε χρόνο.

ΚΑΘΩΣ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ...

     ΚΑΘΩΣ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ...

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου

            Καθώς ἑορτάζομε γιά μιά ἀκόμη φορά τήν Πρωτοχρονιά, μέσα σέ ἕνα κλῖμα ζοφερό, ἔρχονται κάποια γεγονότα νά μᾶς ξυπνήσουν άπό τόν πνευματικό λήθαργο, στόν ὁποῖο βρισκόμαστε ἐν πολλοῖς, ὑπενθυμίζοντάς μας ὅτι ὁ κόσμος προχωρεῖ χωρίς ὅραμα καί βασανίζεται ἀπό ποικίλα καί μεγάλα προβλήματα, καί ὡς ἐκ τούτου πρέπει ὅλοι μας νά ἀναλάβωμε τίς εὐθύνες μας.

            Τό 2013 ἦταν ἕνας δύσκολος χρόνος, πού ἄφησε πολλές θλίψεις καί πικρίες ἕνεκα τῆς ἀνέχειας καί τῆς ἔνδειας, τῆς ἀνεργίας, τῆς ἀπανθρωπίας, κυρίως ὅμως ἕνεκα τῆς ἀποστασίας ἀπό τόν Θεό.

·         Στήν Ἑλλάδα οἱ δυσκολίες ἦταν καί εἶναι μεγάλες σέ ὅλα τά ἐπίπεδα. Ὁ ἀγώνας δύσκολος, ὁ δρόμος τραχύς .

            Χωρίς νά θέλωμε νά εἴμαστε ἀπαισιόδοξοι, θεωροῦμε ὅτι ἡ ὅλη ἐικόνα προοιωνίζει σκληρό μέλλον. Μακάρι νά συνειδητοποιήσωμε τήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία εἶναι μία. Χρειάζεται μετάνοια, ἀλλαγή τρόπου ζωῆς καί σκέψεως, ἑνότητα καί ὁμόνοια. Ἀπαιτεῖται πίστη ἀκράδαντη στόν Θεό καί ἀγάπη πρός αὐτόν τόν τόπο πού τόσο ταλαιπωρεῖται, ὡς μή ὤφελεν, ἀπό τά παιδιά του καί ἀπό τούς ξένους.

            Τώρα, παρά ποτέ, εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συστράτευση τῶν κοινωνικῶν καί πολιτικῶν δυνάμεων, γιά νά κλείσουν οἱ πληγές καί νά προχωρήσωμε πρός τήν ἔξοδο ἀπό τήν πολυεπίπεδη κρίση.

            Αὐτό ὅμως τό ἔργο ἀπαιτεῖ θυσίες καί αὐταπάρνηση. Εἴμαστε ἄραγε ἕτοιμοι νά δουλέψωμε ὅλοι μας, κατά τό νέο ἡμερολογιακό ἔτος, γιά τήν ἀνόρθωση τῆς «πεπτωκυίας σκηνῆς»;

            Κάθε ἡμέρα γίνεται κατανοητό, ὅτι χωρίς ἀνθρώπους θυσίας, μπροστάρηδες, πού θά ἔχουν ἀρνηθῇ τόν ἑαυτό τους καί θά εἶναι ἕτοιμοι νά θυσιαστοῦν, οὐδεμία πρόοδος θά ὑπάρξῃ.

             Μακάρι, μέ τήν χάρη καί τήν οἰκονομία τοῦ Θεοῦ, νά βροῦμε τόν δρόμο μας.

·       Ὅμως καί γενικώτερα τά πράγματα δέν εἶναι εὐχάριστα. Ἄς ἀναφέρωμε ὡρισμένα συγκλονιστικά στοιχεῖα.

       — Τό πρόβλημα τῆς Κύπρου, ἐνῷ τά χρόνια περνοῦν, παραμένει ἄλυτο. Ἕνα μεγάλο τμῆμα τῆς Μεγαλονήσου εὑρίσκεται ὑπό τουρκική κατοχή, μέ τόν πληθυσμό ξερριζωμένο καί τίς Ἑλληνικές Ὀρθόδοξες Χριστιανικές ἑστίες ρημαγμένες. Ἡ ἐπίσκεψή μας στά Κατεχόμενα, πρό ὀλίγου καιροῦ, γέμισε τήν ψυχή μας μέ θλίψη καί ὀδύνη.

      — Τό νέο ἔτος εὑρίσκει τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς στήν Συρία, μέσα στόν πόνο, στό δάκρυ, στά αἵματα.

            Οἱ ἐκεῖ ἀδελφοί μας, σηκώνουν τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου καί βιώνουν ἡμέρες φρίκης, ἡμέρες διωγμῶν τῶν πρωτοχριστιανικῶν χρόνων.

            Ἡ Συρία, στήν ὁποία ἄνθισε ὁ Χριστιανισμός, εἶναι βαμμένη στό αἶμα.

            Οἱ ἀπαχθέντες Ἀρχιερεῖς,  ἄν ζοῦν, βιώνουν τό δικό τους μαρτύριο.

            Οὐδείς γνωρίζει ἐπίσης τήν τύχη τῶν ἀπαχθεισῶν Μοναχῶν.

            Οἱ Χριστιανικοί οἰκισμοί ρημάζουν. Οἱ ἄνθρωποι παραδίδονται στήν μάχαιρα τῶν φανατικῶν καί φονταμενταλιστῶν Ἰσλαμιστῶν.

            Κανείς δέν λογαριάζει τήν φωνή τῶν ἀδικουμένων, οὔτε τήν φωνή κάποιων πνευματικῶν ἡγετῶν τοῦ κόσμου πού ὑπερασπίζονται τά δικαιώματά τους.

      — Ἐπίσης, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀχρίδος Ἰωάννης εἶναι ἀκόμη στήν φρικτή φυλακή τῶν Σκοπίων, μέ ἐπισφαλῆ ὑγεία, μέσα σέ ἕνα κελί πού συνωστίζονται τριάντα ἀκόμα κρατούμενοι. Ὅλες οἱ ἐκκλήσεις γιά τήν ἀπελευθέρωσή του πέφτουν στό κενό.

·         Οἱ ἰσχυροί τῆς γῆς φαίνεται ὅτι δέν νοιάζονται γιά τήν προάσπιση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τά ὁποῖα βάναυσα παραβιάζονται. Δέν συγκινοῦνται ἀπό τίς σφαγές, τίς οἰμωγές καί τά δάκρυα τῶν ἀθώων θυμάτων.

            Ἡ διεθνής κοινότητα παρακολουθεῖ μέ ἀπάθεια τά φρικτά ἐγκλήματα.

            Τά λόγια τους, στεγνά καί στυγνά, σιδερένια, ὅπως καί οἱ καρδιές τους, προδίδουν τίς σκέψεις τους, οἱ ὁποῖες μόνο σύμφωνες μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι.

·      Ὄμως, μέσα ἀπό τόν διωγμό καί τό μαρτύριο λάμπει περισσότερο ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Τόν πρῶτο καί τόν τελευταῖο λόγο τόν ἔχει Ἐκεῖνος. «Τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις, δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστίν» (Λουκ. ιη’. 27).

            Ἀδελφοί μου, πρός Αὐτόν, τόν παντοδύναμο Κύριό μας, σήμερα καί πάντοτε, ὑψώνομε τήν καρδιά μας, τά μάτια μας, τήν ὑπαρξή μας ὁλόκληρη καί τόν παρακαλοῦμε νά λυπηθῇ τόν καθένα ξεχωριστά, τήν Πατρίδα μας, τόν κόσμο ὅλο καί διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας Μητρός Του, τοῦ Οὐρανοφάντορος  Μεγάλου Βασιλείου καί πάντων τῶν Ἁγίων, νά φωτίσῃ, νά ὁδηγήσῃ στήν μετάνοια καί νά σώσῃ τόν σύμπαντα κόσμο ἐκ τῶν, συνεχουσῶν αὐτόν, δεινῶν καταστάσεων καί συμφορῶν.

            Δός Κύριε τήν εὐλογίαν σου καί τήν δωρεά σου κατά τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητός Σου.

Σᾶς εὔχομαι κάθε εὐλογία καί δωρεά παρά τοῦ Θεοῦ κατά τό νέο Ἔτος.

Τά ἔτη σας πολλά καί εὐλογημένα.

ΙΕΡΟΝ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟΝ ΑΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΕΡΟΣ Δ'.

 1. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ.

   Μετά το πέρας των εργασιών και στον εντός των βράχων Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου, επεσκέφθη τον ιερό τόπο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Αλέξανδρος, ο οποίος ευλόγησε το επιτελούμενον έργον.

 2. Ο Εορτασμός κάθε χρόνο γίνεται λαμπρότερος με την συμμετοχή και των Λουκαϊτών και πολλών άλλων ευσεβών Χριστιανών.

" ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

   Στό Ἱερό Ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου στοῦ Λουκᾶ, θά τελεσθῇ τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς ὁ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός, στίς 3:30 τό ἀπόγευμα, ἀπό τόν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς Βαρσῶν, τόν Ἐφημέριο τοῦ Λουκᾶ καί ἄλλους πατέρες.

            Μετά τόν Ἑσπερινό, θά εὐλογηθῇ ἡ Βασιλόπιτα στό ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Εὐθυμίου, πού εὑρίσκεται κάτω ἀπό τόν βράχο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου.

            Μέ τό καλό νά ἑορτάσωμε τόν Ἅγιο Βασίλειο στό εὐλογημένο καί ἁγιασμένο Ἀσκητήριο.

            Καλή ἀντάμωση ἐκεῖ, ὅπως κάθε χρόνο.   

" ΜΕΡΟΣ Γ' ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΩΔΩΝΟΣΤΑΣΙΟΥ "

ΙΕΡΟΝ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΛΟΥΚΑ

" ΜΕΡΟΣ Γ' 

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΩΔΩΝΟΣΤΑΣΙΟΥ "

2. Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ . 

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ.

31.12.1998.

 (ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΩΝ ΒΑΡΣΩΝ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ).

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΛΟΥΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Η ΜΟΝΗ ΒΑΡΣΩΝ.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ)

(Ο ΚΑΜΠΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ).

Ἱερό Ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου στοῦ Λουκᾶ. ( Μέρος Β’).

Ἱερό Ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου στοῦ Λουκᾶ.

( Μέρος Β’).

  Μέ τήν εὐκαιρία τῆς Ἱερᾶς Μνήμης τοῦ Μεγάλου Βασιλείου πού θά ἑορτάσουμε τήν 1η Ἰανουαρίου 2014, κάνομε ἀπό χθές, αὐτό τό ἀφιέρωμα στό Ἱερό Ἀσκητήριο πού τιμᾶται στό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Βασιλείου στοῦ Λουκᾶ.

  Συνεχίζομε τήν ἀνάρτηση φωτογραφικοῦ ὑλικοῦ ἀπό τόν πρῶτο ἑορτασμό τῆς μνήμης τοῦ Μεγάλου Βασιλείου στό Ἀσκητήριο, μέ τή συμμετοχή πλήθους εὐσεβῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ἦταν βαθειά συγκινημένοι.

31 Δεκεμβρίου 1997.

     (Στό ἱερό Ἀσκητήριο γίνεται κάθε χρόνο μόνο ὁ πανηγυρικός Ἑσπερινός, διότι ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖται στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, λόγῳ τῆς συμμετοχῆς πλήθους χριστιανῶν καί διότι οἱ καιρικές συνθῆκες εἶναι ἀκατάλληλες τίς περισσότερες φορές, γιά τήν πρωινή ἄνοδο στό βουνό).

ΙΕΡΟ ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

(Τό Ἀσκητήριο μετά τήν πρώτη φάση τῶν ἐργασιῶν ἀνακαίνισης).

  Βόρεια ἀπό τό χωριό Λουκᾶ στό βουνό καί μέσα σέ ἕνα ἀπόκρημνο σπήλαιο, εὑρίσκεται τό ἱερό Ἀσκητήριο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τό ὁποῖο χρονολογεῖται ἀπό τόν 11ο αἰῶνα.

  Κάποιες ψυχές πού πόθησαν τόν Θεό μέσα ἀπό τήν ἄσκηση, ἔζησαν ἐκεῖ μέσα στά βράχια, προσευχόμενοι  ὄχι μόνο γιά τόν ἑαυτό τους, ἀλλά καί γιά ὅλο τόν κόσμο.

   Τά χρόνια πέρασαν, μᾶλλον οἱ αἰῶνες. Τό Ἀσκητήριο ἐγκαταλείφθηκε. Ὁ μικρός ναός μέ τίς τοιχογραφίες ἔμεινε χωρίς τήν στέγη. Ὁ μεγάλος  Ναός πού βρίσκεται μέσα στό σπήλαιο ἔπαθε μεγάλη ζημιά ἀπό γερμανική ὀβίδα.

   Κάθε χρόνο μετά τήν Θεία Λειτουργία τῆς πρωτοχρονιᾶς στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στοῦ Λουκᾶ, κυρίως οἱ νέοι καί τά παιδιά ἀνηφορίζαμε γιά τόν «Ἅγιο Βασίλη» καί σκαρφαλωτά στόν βράχο ἀνεβαίναμε στό Ἀσκητήριο. Ἀσπαζόμασταν τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, ἀνάβαμε κεριά στήν ἱερά μνήμη του, ἀνάβαμε τά καντήλια, πίναμε νερό ἀπό τήν πηγή τοῦ βράχου καί κατηφορίζαμε στό χωριό.

   Τά χρόνια περνοῦσαν. Κάποια μέρα σέ μιά συζήτηση μέ τόν ἀείμνηστο π. Γεώργιο Ρέκκα, μιλήσαμε καί γιά τήν δυνατότητα πρόσβασης μέ κάποιο δρόμο πρός τό Ἀσκητήριο καί γιά τήν πιθανή ἀνακαίνιση καί ἀποκαταστασή του.

   Ἦταν λίγο πρό τοῦ Πάσχα τοῦ 1997. Ὁ π. Γεώργιος μέ ἐνεθάρρυνε, ἀλλά μου ἔθεσε τό θέμα τῶν πολλῶν δυσκολιῶν πού ἀφοροῦσαν οἰκονομικά καί πρακτικά θέματα.

     Μετά ἀπό πολλή καί ἐπίμονη προσευχή πήραμε τήν μεγάλη ἀπόφαση νά ξεκινήσουμε τήν προσπάθεια γιά τήν ἀνακαίνιση τοῦ ἱεροῦ Ἀσκητηρίου.

    Ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τό 1997 στήν πανήγυρη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στοῦ Λουκᾶ, κατά τήν ὥρα τοῦ κηρύγματος, ἀνεκοίνωσα στούς συγχωριανούς μας τή σκέψη μου ἤ μᾶλλον τήν ἀπόφασή μου γιά νά προχωρήσουμε στό ἐν λόγῳ ἱερό ἐγχείρημα.

   Κάλεσα μάλιστα τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς, νά ἀνέβωμε τήν ἄλλη ἡμέρα, Τρίτη τοῦ Πάσχα, τό ἀπόγευμα στό ἱερό Ἀσκητήριο γιά νά τελέσωμε τόν Ἀναστάσιμο Ἑσπερινό. 

(Δέν γνώριζα πόσοι θά ἔλθουν, καθόσον ἦτο πολύ δύσκολη ἡ ἀνάβαση. Ὅμως ἡ ἀνταπόκριση ἦταν συγκινητική.)  

  Ὅλοι ξαφνιάστηκαν. Κανείς ὅμως δέν μοῦ εἶπε ὄχι. Προχώρα εἶπαν καί ἐμεῖς θά σέ βοηθήσομε. Αὐτό μοῦ ἔδωσε πολύ μεγάλο θάρρος καί τό ἐθεώρησα σημεῖο ἀπό τόν Θεό.

    Καθώς ὅμως, ἐνῶ ἔφυγε ὁ κόσμος ἀπό τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἔβλεπα ἀπέναντι τό βουνό καί τό ἱερό Ἀσκητήριο, ὁ πειρασμός μοῦ ἔβαλε λογισμούς ἀπαισιοδοξίας. « Πῶς θά τά καταφέρεις; Δέν βλέπεις μπροστά σου ὁλόκληρο βουνό; Ποῦ θά βρῇς τά χρήματα νά φτιάξῃς τόν δρόμο; Πῶς θά νικήσῃς τά βράχια  γιά νά φτάσῃς μέχρι τό Ἀσκητήριο;».

   Ὅμως σκέφτηκα, ὅτι θά γίνῃ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα καί μετά ἔχω τήν αἴσθηση ὅτι δέν ἐργάζονταν ἄνθρωποι γιά νά γίνῃ αὐτό τό ἔργο. Ἐργαζόταν ὁ Θεός καί ὁ Ἅγιος Βασίλειος. Ζούσαμε ἕνα θαῦμα. Ὅλο τό χωριό ἦταν μία ψυχή. Μικροί καί μεγάλοι βοηθοῦσαν μέ κάθε τρόπο στίς ἐργασίες. Ἐκτός ἀπό τήν προσωπική ἐργασία προσέφεραν καί οἰκονομική ἐνίσχυση γιά νά ἐπιτελῆται τό ἔργο. Στήν προσπάθεια αὐτή παρόντες καί οἱ ἀδελφοί μας ἀπό τό ἐξωτερικό.

     Θυμᾶμαι μέ πολλή  συγκίνηση, τήν ἡμέρα πού  ἄρχισε ἡ κατασκευή τοῦ δρόμου. Θυμᾶμαι τίς ἐργασίες μέ τά μηχανήματα. Θυμᾶμαι τόν παπά – Γιώργη μαζί μας νά παρακολουθῇ τό ἔργο. Ὁ δρόμος τελείωσε.  Δέν πιστεύαμε στά μάτια μας. Χίλιες καί μύριες φορές δοξάσαμε τόν Θεό.

    Μετά ἀπό αὐτό ἔπρεπε νά ἀρχίσῃ ὁ μεγάλος ἀγώνας τῆς κατασκευῆς  πέτρινων σκαλοπατιῶν στό βράχο γιά νά μποροῦμε νά ἀνεβαίνουμε στό Ἀσκητήριο.  

   Πῶς νά λησμονήσω τίς μέρες πού κουβαλούσαμε πέτρες, τσιμέντα καί νερό μέ τά χέρια καί μέ τά ζῶα γιά νά φτιάξομε τά σκαλοπάτια; Κάθε ἡμέρα δούλευαν οἱ Μοναχοί της Μονῆς Βαρσῶν καί οἱ Λουκαΐτες μαζί,  γιά νά ἐπιτελεσθῇ « τό θαῦμα». 

   Φτάσαμε μέχρις ἐκεῖ ψηλά. Σέ κάποια σημεῖα πού οἱ ἀσκητές εἶχαν σκαλίσει τόν βράχο γιά νά ἀνεβαίνουν βάλαμε σιδερένια σκαλοπάτια γιά νά φαίνονται οἱ κόποι τῶν ἀσκητῶν.

   Ὕστερα  ἄρχισαν οἱ ἐργασίες γιά τόν μικρό καί τόν μεγάλο Ναό. Ὁ Θεός ἔχτιζε ὄχι ἐμεῖς. Ὁ Ἅγιος Βασίλειος εὐλογοῦσε καί χαιρόταν γιατί ἐργαζόμασταν γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.

  Μέ εἰδικό ἀναβατόριο πού μᾶς κατεσκεύασαν, εὐλογημένοι φίλοι μας, εἰδικοί τεχνίτες ἀφιλοκερδῶς, ἀνεβάζαμε τά ὑλικά στό βουνό.

    • Καί ἦλθε ἡ εὐλογημένη ὥρα. Ὅλα ἦταν ἕτοιμα. Ἑσπερινός του Ἁγίου Βασιλείου. Κόσμος πολύς. Συγκίνηση μεγάλη. Ἀπό κεῖ καί πέρα ὅλα πῆραν τόν δρόμο τους. Ὁ Θεός δοξάζεται στό βράχο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου. Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἐπάξια τιμᾶται στό ἱερό Ἀσκητήριο.

    Μέ τήν εὐκαιρία αὐτῆς τῆς πρωτοχρονιᾶς θέλω, ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου, νά εὐχαριστήσω γιά μία ἀκόμα φορά ὅλους ἐκείνους πού μέ κόπους καί θυσίες βοήθησαν γιά νά γίνῃ αὐτό τό ἔργο. Ὅλους τούς συγχωριανούς μας καί ἐκείνους πού βρίσκονται στό ἐξωτερικό. Τούς Ἱερεῖς τοῦ χωριοῦ μας καί τούς Μοναχούς τῆς Μονῆς Βαρσῶν.

    Κάποιοι ἀπό αὐτούς πού ἐργάστηκαν σκληρά, βρίσκονται  στόν οὐρανό. Ὁ Θεός ἄς τούς ἀναπαύῃ μετά τῶν Δικαίων καί τῶν Ἁγίων.

    Κάθε φορά πού βλέπω αὐτό τό ἔργο καί σκέπτομαι τό πώς ἔγινε ἔρχονται στό μυαλό μου τά λόγια τοῦ Κυρίου μας. « Τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῶ ἐστι».

   Δόξα τῷ Θεῶ πάντων ἕνεκεν.

   Θά δημοσιεύσομε παρακάτω φωτογραφικό ὑλικό ἀπό τίς ἐργασίες στόν «Ἅγιο Βασίλειο». 

  Οἱ φωτογραφίες ἐπειδή εἶναι πολλές, θά δημοσιευθοῦν τμηματικά.

   Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα σέ ὅλους.

+ Ὁ Πατρῶν Χρυσόστομος

    

 Ἀνάβαση στό Ἀσκητήριο τήν Τρίτη του Πάσχα 1997, πρίν γίνει ὁ δρόμος.

 Τό τοπίο κάτω ἀπό τό βράχο, προτοῦ γίνει ὁ δρόμος.

 Τρίτη τοῦ Πάσχα 1997

  Διακρίνονται ἐξ ἀριστερῶν πρός τά δεξιά: Ὁ ἀείμνηστος Ἱερεύς Βασίλειος Τζαβαλᾶς ( ἐκοιμήθη σέ ἡλικία 37 ἐτῶν), Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Σκλήφας, Ἱερεύς Γεώργιος Ρέκκας, Ἀρχιμ. Μεχλισεδέκ Γαλάνης.

  (Ἔτσι ἦταν  ὁ Ναός μετά τό κτύπημα ἀπό τίς γερμανικές ὀβίδες).

 Στόν παλαιό μικρό Ναό, ὁ ὁποῖος φέρει τοιχογραφίες.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ Κ.Κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

«Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε».

          Ὁ ἱερός ὑμνογράφος μέ χαρά καί ἀγαλλίαση καλεῖ τούς ἀνθρώπους ὅπου γῆς, νά δοξολογήσουν τόν Θεό, γιατί ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν ἔγινε πραγματικότης. Τά δεσμά ἐλύθησαν καί ὁ ἄνθρωπος ἐλευθερώνεται πλέον ἀπό τήν προγονική κατάρα, μέσα ἀπό τήν ἑκούσια κένωση, τό ἄδειασμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος, «ἵνα τόν ἄνθρωπον Θεόν ἀπεργάσηται».

 «Χριστός ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε».

          Ἐλᾶτε οἱ ἄνθρωποι, ἑνωθῆτε μέ τίς οὐράνιες δυνάμεις, ὑποδεχθῆτε «τόν Ἄρτον τόν ἐξ οὐρανοῦ καταβάντα».

          Δέν πρόκειται γιά ἕνα ἁπλό ἐπισκέπτη. Δέν ἔρχεται ἕνας ἰσχυρός ἡγέτης. Δέν κατεβαίνει ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό, γιά νά μᾶς φέρῃ κάποιο μήνυμα.

          Ὁ ἴδιος ὁ Θεός σαρκώνεται, ἀφοῦ «οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος, οὔτε ἄλλη κτιστή δύναμις» ἠδύνατο νά ἀποκαταστήσῃ τήν ἀμαυρωθεῖσαν εἰκόνα καί νά ἀνακαινίσῃ τήν σύμπασαν κτίσιν.

          «Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε».

          Οἱ πεσμένοι καί ταλαιπωρημένοι ἄνθρωποι, οἱ ζῶντες μέσα στόν γνόφο τῆς ἀγνωσίας τοῦ Θεοῦ, ἦλθε ἡ ὥρα νά σηκώσετε τό κεφάλι. «Τά ἀρχαῖα παρῆλθεν. Ἰδού γάρ γέγονε τά πάντα καινά...». Οἱ ἀπελπισμένοι καί ἀπογοητευμένοι ἀπό τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, μή λυγίζετε. Εἶστε πλέον νικηταί, γιατί εἶναι μαζί μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

          «Ἄσατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ».

          Σκιρτήσατε, χορεύσατε οἱ γηγενεῖς. Εὐφρόσυνον χορό συστήσατε. Τήν λύπη διαδέχεται ἡ χαρά, τόν πόνο καί τά βάσανα διαδέχεται ἡ εὐλογία.

          «Καί ἐν εὐφροσύνῃ ἀνυμνήσατε Λαοί».

          Ἑνωθῆτε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σήμερα, ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς γῆς, νεανίσκοι καί παρθένοι, πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων καί ἄσατε παναρμόνια ὠδή· «κενοῦται γάρ ἡ θεότης... ἀνακαινοῦται δέ τό ἀνθρώπινον, διά τῆς πρός τό θεῖον ἀνακράσεως, θεῖον γινόμενον» (Ἁγ. Γρηγόριος Νύσσης).

          Αὐτό τό πανηγύρι, αὐτή ἡ μεγάλη γιορτή, αὐτή ἡ κένωση τοῦ Θεοῦ, δίδει σήμερα, μέσα στό ζοφερό παρόν πού διέρχεται ἡ ἀνθρωπότης, τό ἔναυσμα νά κατακλύσῃ τίς καρδιές μας ἡ αἰσιοδοξία, τό θάρρος, ἡ ἐλπίδα, ἡ χαρά.

          Τά Χριστούγεννα εἶναι τό ξανάνιωμα τοῦ παλιωμένου κόσμου. Γιατί νά λυπούμεθα; Γιατί νά θλιβώμεθα καί νά ἀπογοητευώμεθα; Γιατί νά χάνωμε τόν ἐνθουσιασμό μας καί τήν αἰσιοδοξία μας; Τί κι ἄν ἔρχωνται δυσκολίες τῆς ζωῆς; Τί κι ἄν μᾶς ταλαιπωροῦν πρός καιρόν οἱ ἀνθρώπινες καταστάσεις, οἱ ὁποῖες «ὡς νεφίδιον» παρέρχονται;

          Ἐμεῖς δέν ἔχομε τό πολίτευμά μας ἐνταῦθα. Ὁ σκοπός μας καί ὁ προορισμός μας εἶναι ἡ οὐράνια καί αἰώνια πατρίδα.

          Ἐλᾶτε λοιπόν ἀδελφοί, μικροί καί μεγάλοι. Ἐλᾶτε νά χαροῦμε. Δεῖτε μέ θάρρος τήν ζωή. Ὁ Θεός εἶναι ἀνάμεσά μας.

          Μή χάνετε τήν ἐλπίδα καί τήν εὐφροσύνη τῆς καρδιᾶς. Δέν εἴμαστε μόνοι μας πλέον ἐπάνω στήν γῆ. Δέν μπορεῖ καμμιά δύναμη νά μᾶς κάμψῃ τό φρόνημά, νά ἐμποδίσῃ τήν πορεία μας πρός τήν λύτρωση.

          Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Εἶναι μαζί μας. Εἶναι στό σπίτι μας, στήν καρδιά μας, ἐφ’ ὅσον Τοῦ ἀνοίξωμε τήν πόρτα.

          Ναί, εἶναι ἴσως κάποιοι πού ἄργησαν, δέν θέλησαν μέχρι τώρα, ἤ δέν μπόρεσαν νά Τοῦ ἀνοίξουν, γιά νά Τόν φιλοξενήσουν. Ἄς τό κάνουν τώρα. Τούς βλέπομε καί χαιρόμεθα. Σπεύδουν νά Τόν προσκαλέσουν, γιά νά μείνῃ μαζί τους.

          Ἴσως κάποιοι ἀκόμη ἐπιμένουν στήν ἄρνηση. Ἐκεῖνος ὅμως  περιμένει καί ἐπιμένει, λέγοντάς μας: «Διά σέ τήν δόξαν ἐκένωσα, τόν Πατέρα εἴασα καί πρός σέ ἦλθον τόν μισοῦντα με καί ἀποστρεφόμενον. Φάγε με εἶπον, καί λέγω σοι, καί πίε με...». Θέλει ὅλους νά μᾶς ἀγκαλιάσῃ. Θέλει νά κάνῃ τήν καρδιά ὅλων μας τόπον δοχῆς, ὄχι μόνο φιλοξενίας προσκαίρου, ἀλλά μονίμου διαμονῆς, πρός εὐλογία, σωτηρία καί ἁγιασμό μας.      

Χρόνια Πολλά καί Εὐλογημένα!

Καλή Πρωτοχρονιά!

Χριστούγεννα 2013

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

U Ο  Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

" Εὐχές γιά τά Χριστούγεννα "

   Τά Χριστούγεννα ἔφτασαν. Γιά μιά ἀκόμα φορά ὁ Ἰησοῦς Χριστός μᾶς ἐπισκέπτεται ταπεινός, γιά νά μᾶς ἀνυψώσῃ στόν οὐρανό.

   Ὁ καθένας μας ἄς ἑτοιμάση τήν καρδιά του ὥστε νά γίνῃ μιά φάτνη φιλόξενη καί ζεστή, γιά νά γεννηθῇ καί νά φιλοξενηθῇ ὁ Κύριός μας.

   Μποροῦμε νά τό ἐπιτύχουμε αὐτό  μέ προσευχή, ταπείνωση, ἀγάπη καί συμμετοχή στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας.

   Τά Χριστούγεννα εἶναι ἡ ἑορτή τῆς ἐλπίδας καί τῆς χαρᾶς.

   Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος γιά νά γίνῃ ὁ ἄνθρωπος θεός.

   Εὐχόμεθα σέ ὅλους τούς ἀγαπητούς ἀδελφούς Λουκαΐτες, σέ ὅποιο μέρος τῆς γῆς καί ἄν βρίσκονται καί σέ ὅλους τούς ἀδελφούς μας, στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό, καλά καί πανευφρόσυνα Χριστούγεννα.

Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΒΡΥΤΟΥ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΛΕΒΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Στις 15 Δεκεμβρίου στις 5:00 μ.μ. υπεδέχθη, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Χρυσόστομος, ο Ιερός κλήρος , οι άρχοντες της πόλεως και του νομού, την Θαυματουργό Εικόνα της Παναγίας της Μαλεβής, έμπροσθεν του Νέου Ιερού Ναού του Αποστόλου Ανδρέου.

Την  Ιερά Εικόνα συνόδευσαν, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος, ο Πρωτοσύγκελλος π. Θεόκλητος, Ιερείς και μοναχές της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μαλεβής.

Χαρά και συγκίνηση γέμισε τις καρδιές των πιστών, η τιμητική προσκύνηση της Ιεράς Εικόνος. Νέοι και νέες άνθρωποι κάθε ηλικίας λαχταρούσαν να φθάσουν στην Ιερά Εικόνα της Παναγίας μας προκειμένου να ασπασθούν την χάρη της και να λάβουν ευλογία. Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας αποδίδει μεγάλη τιμή στο πρόσωπο της  Κυρίας των Αγγέλων και αυτή η τιμή φανερώνει την στενότατη σχέση της Υπεραγίας Θεοτόκου με τον άνθρωπο. Η Παναγία μας είναι η μεγαλυτέρα προσφορά της ανθρωπότητος στη θεότητα.         

Κατόπιν τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός. Ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας κ.κ. Χρυσόστομος, ευχαρίστησε από καρδίας τον Μητροπολίτη Μαντινείας  κ. Αλέξανδρο για την ευλογία και άδεια που παρεχώρησε προκειμένου η Αγία και Ιερά Εικόνα να παραμείνει στην Πάτρα για μία εβδομάδα.

Ο Άγιος Μαντινείας μίλησε με συγκινητικά λόγια για το έργο της Εκκλησία καθώς και για την  πλούσια χάρη της Θεοτόκου.

Πηγή: i-m-patron.gr

ΚΕΙΜΕΝΟ: Η ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΒΡΥΤΟΣ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΛΕΒΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

ΚΕΙΜΕΝΟ: Η ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΒΡΥΤΟΣ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΛΕΒΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Η ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΒΡΥΤΟΣ ΕΙΚΟΝΑ   ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΛΕΒΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ
Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου

           
            Ἡ Ἀρκαδία ἔχει εὐεργετηθῆ ἀπό τόν Θεό, νά κατέχῃ πληθύν ἱερῶν προσκυνημάτων, ἱερῶν θαυματουργῶν εἰκόνων καί μυριπνόων μαρτυρικῶν λειψάνων.
            Στήν Κυνουρία καί πλησίον τοῦ χωρίου «Ἅγιος Πέτρος», ὑπάρχει ἡ Ἱερά καί Σεβασμία Μονή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Μαλεβῆς, ἡ ὁποία εἶναι ξακουστή σέ ὅλο τόν Ὀρθόδοξο Χριστιανικό κόσμο.

            Ἡ Μονή πῆρε τό ὄνομά της ἀπό τό βουνό «Μαλεβός», ὅπου ἦτο κτισμένη κατ’ ἀρχάς, προτοῦ μεταφερθῇ στήν σημερινή της θέση.

            Στό περιάκουστο αὐτό Μοναστήρι ἀσκήτευσε ὁ Ὅσιος Νεῖλος  ὁ ἐξ Ἁγίου Πέτρου Κυνουρίας, ὁ μυροβλήτης Ἅγιος, ὁ ὁποῖος ἐτελειώθη μετά ἀπό μεγάλους πνευματικούς ἀγῶνες στόν Ἅγιον Ὄρος.

            Σήμερα ἡ Μονή τῆς Μαλεβῆς δίδει μαρτυρία Χριστοῦ Ἐσταυρωμένου καί Ἀναστάντος μέσα ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία θαυμαστῶς παρέχεται διά τῆς χαριτοβρύτου εἰκόνος τῆς Παναγίας μας καί ὁσιακῶς καταγγέλλεται μέσα ἀπό τήν βιοτή καί πολιτεία τῆς γυναικείας μοναστικῆς Ἀδελφότητος, τῆς ὁποίας ἡγεῖται ἐπί πολλά ἔτη, ἡ Ὁσιωτάτη Καθηγουμένη Παρθενία.

            Περίβλεπτο ὑψώνεται τά τελευταῖα χρόνια τό νέο Καθολικό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τό ὁποῖο ἀνήγειρε ἡ εὐλάβεια πρός τήν Παναγία πληθύος Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἀπό τόν Ἑλλαδικό χῶρο, τήν μεγαλόνησο Κύπρο καί τήν Ὁμογένεια τοῦ ἐξωτερικοῦ. Καί λέγομε, ὅτι ἀνήγειρε τόν Ἱερό Ναό ἡ εὐλάβεια τόσων ἀνθρώπων, διότι αὐτό τό Ἱερό Παλλάδιο δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά τό ξεχείλισμα τῆς εὐγνωμονούσης καρδίας τῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι ποικιλοτρόπως εὐεργετήθησαν ἀπό τήν Ὑπερευλογημένη Θεοτόκο.

            Θαυμαστό σημεῖο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, μέ τήν ὁποία περιέβαλε ὁ Κύριος τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Μαλεβῆς εἶναι ἡ μυροβλυσία. Εἶναι γνωστή ἡ Θεομητορική Εἰκόνα, πού προσκυνεῖται στήν Μονή ὡς «Μυροβλύτισσα», ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι κατά καιρούς μῦρον εὐῶδες ἀναβλύζει ἐξ αὐτῆς. Ὅτε τό πρῶτον διεπιστώθη, κατά τίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1960, τό θαῦμα τοῦτο, συνεκλονίσθησαν πνευματικῶς ὄχι μόνον οἱ Μοναχές, ἀλλά καί οἱ προσκυνητές τῆς Μονῆς, στήν συνέχεια δέ ἅπας ὁ Ἱερός Κλῆρος καί ὁ Λαός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας καί πᾶσα εὐλαβής Ὀρθόδοξος ψυχή.

            Τό προαναφερθέν σημεῖο ἔγινε αἰτία νά συρρέουν στήν Μονή πλήθη προσκυνητῶν, οἱ ὁποῖοι ἐναπέθεταν καί ἐναποθέτουν τά μύχια τῆς καρδιᾶς τους αἰσθήματα ἐνώπιον τῆς Παναγίας μας καί παρακαλοῦν γιά τήν ἐκπλήρωση τῶν ἐσωτερικῶν ἐπιθυμιῶν καί τήν ἴαση τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν ἀσθενειῶν τους.

            Ὅσοι ἔχομε ζήσει ἀπό κοντά τό Μοναστήρι, δυνάμεθα ἐπί ὧρες νά ὁμιλοῦμε γιά τά ὅσα συγκλονιστικά ἔχομε βιώσει ἐκεῖ, μέ τά δάκρυα τῶν ἀνθρώπων ποταμηδόν νά ἐκχέωνται ἐνώπιον τῆς περιπύστου καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Θεοτόκου, μέ τήν θέα τῶν προσκυνητῶν νά βαδίζουν ἀνυπόδητοι, κρατῶντας κεριά καί θυμιάματα στά χέρια, ἤ νά ἀνεβαίνουν γονατιστοί στόν εὐλογημένο «Οἶκο» τῆς Βασίλισσας τῶν Οὐρανῶν. Κάθε ἡμέρα ἕνα ξεχείλισμα εὐχαριστίας ἀπό τόν Λαό πρός τήν Παναγία. Κάθε «τάμα» μαρτυρεῖ καί ἕνα θαῦμα τοῦ Κυρίου διά πρεσβειῶν της. Κάθε φορά πού ἑορτάζεται ἡ πανσεβάσμια μνήμη της στίς 23 Αὐγούστου (Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως), ζοῦμε τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, τήν ἔκφραση τῆς πίστεως καί τῆς εὐλαβείας τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων πρός τόν Κύριο καί τήν Παναγία Μητέρα Του.

            Ἀπό τά βιβλία πού ἔχουν κυκλοφορηθῆ κατά καιρούς, πληροφορεῖται ὁ εὐσεβής ἀναγνώστης τίς πολλές θαυματουργίες τῆς μεγάλης μας Μάνας. Ἀλλά τά βιώματα εἶναι ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἐπιβεβαιώνουν τοῦ λόγου τό ἀληθές.

            Θά ἀναφέρω ἕνα συγκλονιστικό γεγονός, τό ὁποῖο ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου πιστεύω, ὅτι εἶναι θαῦμα ἐπιτελεσθέν διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας.

            Ἔξαφνα ἀσθένησε ὁ μικρός υἱός εὐσεβοῦς Ἱερέως. Ἰατρικῶς μετά ἀπό τίς ἀπαραίτητες καί διεξοδικές ἐξετάσεις διεπιστώθη καρκῖνος. Μέσα στόν πολύ πόνο καί τήν στενοχωρία τῆς οἰκογενείας, λειτούργησε τό αἴσθημα τῆς ἀσφαλείας καί προστασίας τῆς Παναγίας μας πρός τόν πονεμένο ἄνθρωπο, καί ἔτσι τά βήματά τους ὡδηγήθηκαν στό πανσεβάσμιο Μοναστήρι της, στήν Μαλεβή. Γονατιστοί μπροστά στό εἰκόνισμα τῆς Μυροβλύτισσας παρακαλοῦσαν καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας γιά τήν ἴαση τοῦ παιδιοῦ. Τά δάκρυά τους ἀσταμάτητα ἔτρεχαν ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας μας. Καί Ἐκείνη τούς ἄκουσε καί μετέφερε τό αἴτημά τους στόν Υἱό καί Θεό της. Καί ὦ τοῦ θαύματος, οἱ νεώτερες ἐξετάσεις πού ἔγιναν, ἔδειξαν, ὅτι οὐδέν πρόβλημα ἀντιμετώπιζε τό παιδί, πρός μεγίστην ἔκπληξη τῶν ἰατρῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν κάνει τήν πρώτη διάγνωση.

            Καί ἄλλο περιστατικό θά ἀναφέρω, τό ὁποῖο μοῦ διηγήθη ἀδελφός Ἀρχιερεύς, ὡς πρός τήν θαυμαστή ἐνέργεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας τῆς Μαλεβῆς. Ὁ ἀδελφός τοῦ Ἀρχιερέως πρίν  ἀπό ἀρκετά χρόνια εὑρέθη σέ κωματώδη κατάσταση στό Νοσοκομεῖο στό Ρίο Πατρῶν, χτυπημένος σέ τροχαῖο. Εὐλαβής Πατρινός Ἱερεύς, ὁ ὁποῖος ἐπεσκέφθη τόν ἀσθενοῦντα, συνέστησε στόν κληρικό (Ἱερέα τότε) ἀδελφό του νά μεταβῇ στήν Παναγία τήν Μαλεβή καί νά παρακαλέσῃ γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀσθενοῦς. Πράγματι ἔτσι καί ἔγινε. Ἡ Παναγία μας γιά μιά ἀκόμη φορά ἔκανε τό θαῦμα της, πρός ἀπορία τῶν θεραπόντων ἰατρῶν, οἱ ὁποῖοι, κατά τό κοινῶς λεγόμενον, εἶχαν σηκώσει τά χέρια ψηλά.

            Μετά ἀπό πολλά αἰτήματα εὐλαβῶν Χριστιανῶν τῆς πόλεώς μας καί μετά ἀπό πολλή προσευχή, παρεκαλέσαμε τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μαντινείας καί Κυνουρίας κ. Ἀλέξανδρο, καθώς καί τήν Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μαλεβῆς, ὥστε νά μεταφερθῇ στήν Πάτρα γιά λίγες ἡμέρες ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας μας, πρός εὐλογία, ἐπιστηριγμό καί ἁγιασμό τοῦ Λαοῦ μας.

            Εὐχαριστοῦμε τόν Σεβασμιώτατο Ἅγιο Μαντινείας ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας γιά τήν θετική, ἐν τῇ πλησμονῇ τῆς ἀγάπης του, ἀνταπόκριση στό αἴτημά μας καί διότι θά συνοδεύσῃ ὁ ἴδιος τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας μας στήν Πάτρα, ὡς ἐπίσης καί τήν Ὁσιωτάτη Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μαλεβῆς, Γερόντισσα Παρθενία, καί τήν περί αὐτήν Ἱεράν Ἀδελφότητα.

            Ἀδελφοί μου, τήν Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013 καί ὥρα 5 μ.μ., ὅπως ἔχει ἤδη ἀνακοινωθῆ, ἡ Πάτρα θά ὑποδεχθῇ μπροστά ἀπό τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τήν πανσεβάσμια εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Μυροβλύτισσας τῆς Μαλεβῆς.

            Σᾶς προσκαλοῦμε ὅλους, τόν Ἱερό Κλῆρο, τούς Ἄρχοντες καί τόν περιούσιο Λαό τοῦ Θεοῦ στήν ὑποδοχή τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία θά παραμείνῃ γιά λίγες ἡμέρες στόν Ναό τοῦ Πολιούχου τῶν Πατρῶν, ὥστε νά τήν προσκυνήσῃ ἅπας ὁ εὐλαβής Πατραϊκός Λαός.

            Πιστεύω ὅτι θά εἶστε ὅλοι ἐκεῖ, μαζί μας, γιά τήν ὑποδοχή τῆς Παναγίας μας.

            Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μας, διά πρεσβειῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου τῆς Μαλεβῆς, εἴη μετά πάντων ἡμῶν.   

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΑΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΑΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ

                                                    Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου                                          

                                                                  Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου

           

            Καθώς πορευόμεθα πρός τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων καί ἑτοιμαζόμαστε νά δοξάσωμε καί νά ὑμνήσωμε τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό, σκεπτόμεθα πόσο μᾶς ἀγάπησε ὁ Θεός καί πόσο μᾶς ἀγαπάει, παρά τά πολλά ἁμαρτήματά μας καί τήν ἀποστασία μας ἀπ’ Αὐτόν.

            Τό γεγονός ὅτι ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, εἶναι ἡ πίστωση τῆς πολλῆς του ἀγάπης πρός ἐμᾶς. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος βάζει στό στόμα τοῦ Κυρίου μας τά παρακάτω συγκινητικά λόγια:

            «Διά σέ ἐνεπτύσθην, ἐρραπίσθην, τήν δόξαν ἐκένωσα, τόν Πατέρα εἴασα καί πρός σέ ἦλθον τόν μισοῦντα με καί ἀποστρεφόμενον καί οὐδέ ἀκοῦσαι βουλόμενον τό ὄνομά μου. Κατεδίωξα καί ἐπέδραμον, ἵνα σέ κατάσχω, ἥνωσά με καί συνῆψα ἐμαυτῷ. Φάγε με, εἶπον, πίε με. Καί ἄνω σέ ἔχω καί κάτω συμπλέκομαί σοι... Οὐχ ἁπλῶς μίγνυμαί σοι, ἀλλά συμπλέκομαι, τρώγομαι, λεπτύνομαι κατά μικρόν, ἵνα πολλή ἡ ἀνάκρασις γένηται καί ἡ μίξις καί ἡ ἕνωσις» (Εἰς Α΄ Τιμ. ὁμ. 15).

            Λόγια συγκινητικά, τά ὁποῖα δηλώνουν τήν ἄκρα τοῦ Θεοῦ συγκατάβαση καί τήν μέχρι θυσίας σταυρικῆς ἀγάπη Του πρός τό δημιούργημά Του.

            Ὅμως, ἐνῷ ὁ Ἴδιος «λεπτύνεται καί μίγνυται ἡμῖν», ἔχει δώσει καί ἄλλη δυνατότητα παρηγορίας σέ μᾶς. Ἔχομε τήν Παναγία Μητέρα του, καί μητέρα ὅλων μας, ἡ ὁποία εἶναι παραμυθία καί σκέπη μας. Ἔχομε τούς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι εἶναι γιά μᾶς παράκλητοι, μετά τόν Παράκλητον. Οἱ Ἅγιοι εἶναι σέ κάθε ἐποχή τά φῶτα τοῦ κόσμου καί τό ἁλάτι τῆς γῆς. Ὄχι μόνο συγκινοῦν καί ἐμπνέουν μέ τούς ἀγῶνες τους καί τήν ἁγία βιοτή τους ἤ τά μαρτύριά τους, ἀλλά στηρίζουν τόν ταλαιπωρημένο ἄνθρωπο μέ τίς προσευχές τους καί τίς δεήσεις τους.

            Καμμιά ἐποχή δέν ἔμεινε χωρίς Ἁγίους. Καί συνεπῶς κανείς ἄνθρωπος δέν ἔμεινε ἀπαράκλητος ποτέ. Κοντά στούς παλαιούς τοῦ Θεοῦ θεράποντες, νέοι προστίθενται, κοντά στούς πρώτους καί οἱ τῶν μέσων καί ἐκεῖνοι τῶν ἐσχάτων χρόνων.

            Χαρᾶς λοιπόν εὐαγγέλια μέ τήν πρόσφατη ἁγιοκατάταξη τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου. Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀναπλάσις ἡ ἑορτή, ἡ πρώτη ἐπισήμως τῆς ἱερᾶς καί φωτοφόρου μνήμης του.

            Πολλοί τόν ἐγνώρισαν ἀπό κοντά. Πλεῖστοι εὐεργετήθηκαν ἀπό τίς συμβουλές του. Ὅλοι ἠλεήθησαν ἀπό τίς προσευχές του. Ἐνόσῳ ζοῦσε ἔδιδε ἐλπίδα, αἰσιοδοξία, παρηγοριά μέσα ἀπό τά γεμάτα φῶς μάτια του καί τό λαμπερό του πρόσωπο, τό ὁποῖο ἀκτινοβολοῦσε τήν χάρη τοῦ Θεοῦ.

            Ὁ πόνος τοῦ συνανθρώπου του ἔγινε δικός του πόνος καί τό δάκρυ τοῦ κάθε πονεμένου μεταφέρθηκε ἀπό τόν Ὅσιο Πορφύριο προσευχητικά στόν Θεό.

            Δέν εἶχε ὑλικά ἀγαθά. Ἦτο ἐλεύθερος ἀπό τά δεσμά αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἦτο ἁπλοῦς, γεμάτος καλωσύνη, γεμάτος ἀγάπη.

            Ἔλαβε ἀπό τόν Θεό τό προορατικό χάρισμα. Αὐτό ἦτο τό δῶρο του, ὄχι μόνο γι’ αὐτόν, ἀλλά γιά τήν παραμυθία τῶν ἀνθρώπων. Σέ ἐποχή πού ἐψύγη ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν , πού δέν θέλει ὁ ἕνας νά βλέπῃ τόν ἄλλον, πού δέν γνωρίζει ἤ δέν θέλει κἄν νά προφέρῃ ὁ ἕνας τό ὄνομα τοῦ ἄλλου, ἐκεῖνος, ὁ τρισμακάριος, ἐγνώριζε τούς ἀνθρώπους προτοῦ ἀκόμη τούς δῇ. Γι’ αὐτό καί ὅταν τόν ἐπεσκέπτοντο, τούς καλωσόριζε μέ τό ὄνομά τους. «Καλῶς ἦλθες Γιῶργο... Γιάννη... Μαρία... Κάθισε κοντά μου».

            Μάλιστα, ὅπως μοῦ ἔλεγε ἕνας εὐσεβής Πατρινός, ὅταν ἐπεσκέφθη μέ τήν οἰκογένειά του τόν π. Πορφύριο, ἐκεῖνος μίλησε στά παιδιά μέ τό μικρό τους ὄνομα. Ἡ μικρή κορούλα τῆς οἰκογενείας, τώρα πιά μεγάλη, εἶχε «παρεξηγηθῆ» καί διαμαρτυρήθηκε στόν πατέρα της, λέγοντας: «Μπαμπά, γιατί μέ ξέρει αὐτός ὁ Παπούλης, ἀφοῦ δέν μέ ἔχει ξαναδεῖ;».

            Σ’ αὐτή τή δύσκολη ἐποχή, μέ τά πολλά προβλήματα, σ’ αὐτό τόν κόσμο πού θέλειν ά ψαλιδίσῃ τά φτερά τῆς αἰσιοδοξίας καί τῆς ἐλπίδος, ὁ Θεός δέν μᾶς ἐγκατέλειψε. Μέσα στό σκοτάδι λάμπουν τά φῶτα, οἱ παλαιοί καί οἱ σύγχρονοι Ἅγιοι. Μέσα στήν ζοφερή νύχτα τῆς ἀπελπισίας, ἔρχεται ἡ ἐλπίδα καί ἀποδιώκει τόν φόβο καί τήν ὀδύνη τῆς ψυχῆς.

            Μέσα στήν πολυεπίπεδη κρίση καί τήν ἔλλειψη ἀγάπης, ἔρχεται ἡ θαλπωρή τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἔρχεται ἡ ζεστασιά τῆς ἱκεσίας τῶν Ἁγίων. Ἔρχεται ἡ αὔρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα ἀπό τά χαριτόβρυτα λείψανά τους, γιά νά μᾶς παρηγορήσῃ. Ἔρχονται οἱ προσευχές τῶν Ἁγίων μας, οἱ ὁποῖοι εἶναι τά ὄργανα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος.