" ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ "

Τό χωριό μας χιονισμένο

Οἱ ὀμορφιές τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ.

 

  

  «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου Κύριε, πάντα ἐν σοφία ἐποίησας».

  Μέ αὐτά τά λόγια ὁ ἱερός ψαλμωδός, μεγαλύνει καί δοξάζει τόν Κύριο γιά τά θαυμαστά καί μεγάλα ἔργα Του, τά ὁποῖα ἐποίησε μέ σοφία.
   Βλέποντας τή φύση, τήν ὀμορφιά της, τήν ὡραιότητα τῶν ἐποχῶν, που ἡ μιά διαδέχεται τήν ἄλλη, δοξάζομε τόν Θεό γιά τήν πολλή Του ἀγάπη.
  Τώρα ζοῦμε στήν ἐποχή τοῦ χειμώνα, μέ τίς δικές του ὀμορφιές καί τήν λευκή του χάρη. Εἶναι ἐποχή περισυλλογῆς καί αὐτοσυγκέντρωσης τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί ἀνάπαυσις τῆς φύσεως γιά νά βλαστήσῃ μετά ἀπό λίγο καί νά καρποφορήσῃ.
  Ἄς φροντίσουμε βλέποντας τήν ὀμορφιά τοῦ χιονιοῦ καί τήν λευκή θωριά του νά ἔχουμε καθαρή καρδιά καί πάλλευκη ψυχή σάν τό κάτασπρο χιόνι.
  Ἄς θυμηθοῦμε τί λέγει  ἡ Ἁγία Γραφή.
«Ραντιεῖς μέ ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι».

   Ὁ λαός λέγει κάτι πολύ διδακτικό πού ἔχει σχέση μέ τό χιόνι.

«Ἐπήγαμε καί γράψαμε

στό χιόνι τ’ ὄνομά μας

καί βγῆκε ὁ ἥλιος τό πρωί

καί ἔσβησε τό ὄνομά μας».

  Ἄς μή δημιουργοῦμε πάνω σέ βάσεις πρόχειρες καί ἄς μή χτίζομε στήν ἄμμο,  γιατί τό οἰκοδόμημα εὔκολα γκρεμίζεται. 
   Ἄς μή «γράφομε» πάνω στό χίονι γιατί ὁ ἥλιος σβήνει τήν γραφή καί χάνεται ἡ ἱστορία καί ἡ θύμηση.

   Ἄς κάνομε ὅμως καί κάποιες ἄλλες σκέψεις. Πολλές φορές στή ζωή μας ἔρχονται στενοχώριες καί δυσκολίες πού μοιάζουν μέ τόν χειμώνα.

   Ὅμως, ὅπως ἡ ὀμίχλη δέν εἶναι παντοτεινή, ἡ καταιγίδα εἶναι πρόσκαιρη καί τό χιόνι λοιώνει, ἔτσι καί οἱ στενοχώριες, καί οἱ φουρτοῦνες τῆς ζωῆς περνᾶνε καί λάμπει κάποια στιγμή ὁ ἥλιος πού γεμίζει χαρά καί ζωή τήν καρδιά μας.

    Γι’ αὐτό δέν πρέπει νά ἀπελπιζόμαστε, ἀλλά νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι στή ζωή μας ἀνατέλλουν καλύτερες ἡμέρες.

   Ἡ ζωή εἶναι ὡραία παρά τίς δυσκολίες της, γιατί εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ.

   Μή χάνετε τήν ἐλπίδα σας. Ὁ Θεός εὐλογεῖ τό κάθε δευτερόλεπτο τῆς ζωή μας.