" Κάποτε στό Δημοτικό Σχολεῖο Λουκᾶ"

   Τώρα πού ἀνοίγουν τά Σχολεῖα γιά μια ἀκόμα σχολική χρονιά, γυρίζουμε καί πάλι νοσταλγικά, στό κλειστό πιά Δημοτικό Σχολεῖο τοῦ χωριοῦ μας καί ξυπνοῦν μέσα μας μνῆμες καί θύμησες παληές.

   Κάποτε ἑκατοντάδες παιδιῶν ἔπαιζαν στό προαύλιό του καί Δάσκαλοι καί Δασκάλες πολλοί, δίδασκαν στίς αἴθουσές του.

   Τώρα στά χωριά μας τά πράγματα ἄλλαξαν. Τά Σχολειά μας ἔκλεισαν. Τό κουδούνι δέν χτυπάει γιά νά κάνουν οἱ μαθητές διάλειμμα ἤ νά ξαναμποῦν  στήν τάξη.

   Δέν γίνονται πιά σχολικές γιορτές. Δέν τρέχουν τά παιδιά μετά τό μάθημα στούς δρόμους τοῦ χωριοῦ.

    Ὅμως ἐμεῖς γυρίζουμε καί πάλι ἐκεῖ μέ εὐγνωμοσύνη καί συγκίνηση πολλή. Θυμόμαστε τήν πρώτη ἡμέρα τῆς σχολικῆς χρονιᾶς. Τόν Παπά νά μᾶς κάνῃ Ἁγιασμό. Τούς Δασκάλους νά μᾶς δίνουν βιβλία. Τούς γονεῖς μας νά μᾶς περιμένουν στό σπίτι καί τόσα ἄλλα...

    Γι’αὐτό μέ αὐτή τήν εὐκαιρία δημοσιεύομε κάποιες παληές φωτογραφίες ἀπό τά ἔτη 1950-1951, ὅπου πλῆθος μαθητῶν φοιτοῦσε στό Δημοτικό Σχολεῖο Λουκᾶ, καί οἱ ὁποῖοι σήμερα ζοῦν εἴτε στήν Ἑλλάδα, εἴτε στό ἐξωτερικό ἔχοντας κρατήσει στήν καρδιά τους ὡς θησαυρό πολύτιμο ὅ,τι μάθανε στό Σχολειό τοῦ χωριοῦ μας.

   Τό ἴδιο συμβαίνει μέ ὅλους μας.

    Ποιός ξέρει! Ἴσως κάποια στιγμή τά πράγματα ἀλλάξουν γιά τήν Πατρίδα μας. Καί τά Σχολειά μας ἴσως ξαναγεμίσουν παιδιά.

    Ἐμεῖς κάθε πρώτη ἡμέρα τῆς σχολικῆς χρονιᾶς θά ζοῦμε μέ τόν νοῦ καί τήν ψυχή μας ὅ,τι σημάδεψε τή ζωή μας στήν αὐλή τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου τοῦ χωριοῦ μας.

     Κάποιοι στίς φωτογραφίες αὐτές θά ἀναγνωρίσουν τόν ἑαυτό τους ἤ ἀγαπημένα τούς πρόσωπα.