Παρασκευή 31 Ιουλίου 2020

ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΤΣΙΟΒΟΣ


          Μέ πόνο ψυχῆς πληροφορηθήκαμε τῆς πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ ἀγαπητοῦ μας Κωνσταντίνου Κοτσιοβοῦ, ὁ ὁποιῖος ζοῦσε μέ τήν οἰκογένειά του στό Los Angeles.
          Κώστας ἒφυγε νέος ἀπό τόν κόσμο αὐτό καί σκόρπισε θλίψη ἀνθρωπίνως, στήν οἰκογένειά του καί σέ ὃλους, ὃσοι τόν γνώρισαν καί τόν ἀγάπησαν.
          Γεννήθηκε στοῦ Λουκᾶ τό 1955 ἀπό  ἁπλούς καί ταπεινούς, τίμιους καί εὐσεβεῖς γονεῖς, τούς μακαριστούς Βασίλειο Κοτσιοβό καί Χριστίνας (τό γένος Παντελῆ Ρωμηοῦ).
          Ξηνητεύτηκε γιά νά ζήσῃ καλύτερες ἡμέρες, ὃπως συνέβη μέ τούς περισσοτέρους συγχωριανούς μας.
          Ἐνυμφεύθη τήν ἐπίσης συγχωριανή μας Γεωργία Μαργιά, θυγατέρα τοῦ Παναγιώτου καί τῆς Ἀλεξάνδρας καί ἀπέκτησαν μιά θαυμάσια οἰκογένεια. Τά παιδιά τους, Βασίλη καί Χριστίνα τούς ἒδωσαν πολλές χαρές καί τούς ἒκαμαν περήφανους.
          Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία θά τελεσθῇ στό Los Angeles.
          Συλλυπούμεθα τήν σύζυγό του,  τά παιδιά καί τά ἀδέλφια τοῦ ἀειμνήστου Κωνσταντίνου καί εὐχόμεθα ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύῃ στήν οὐράνια βασιλεία του.
          Παρακάτω δημοσιεύομε κείμενο τῆς ἀνηψιᾶς του Δήμητρας Ρέκκα, ὃπως μᾶς τό ἀπέστειλε.

Ένα πρόσωπο γεμάτο χαμόγελο και καλοσύνη, σεβασμό και αξιοπρέπεια. Αξιαγάπητος σε όλους συγγενείς και φίλους. Γιός του Βασίλη και της Χριστίνας Κοτσιοβού, ο Κώστας έφυγε απο κοντά μας στις 29/07/2020 σε ηλικία 65 ετών χτυπημένος απο την επάρατη νόσο. 
Ζούσε στο Λος Άντζελες από το 1978 μαζί με τη σύζυγό του Γεωργία Μαριά, έχοντας αποκτήσει μια αξιολάτρευτη οικογένεια. Γιός, σύζυγος, πατέρας, παππούς, αδελφός και θείος. Για όλους αυτούς τους τίτλους απέκτησε μεγάλη εκτίμηση και αγάπη. Δεν ξέχασε ποτέ το χωρίο μας και τους ανθρώπους που άφησε πίσω παρότι οι επισκέψεις του όλο αυτά τα χρόνια υπήρξαν λίγες. Την αγάπη του αυτή μεταλαμπάδευσε και στα παιδιά του με αποτέλεσμα πέραν όλων των άλλων ο γιος του Βασίλης, να ιδρύσει και να διατηρεί στο κέντρο της πόλης το εστιατόριό του με το όνομα ¨Loukas¨. Τι πιο ζωντανή απόδειξη αγάπης - σεβασμού - παράδοσης - νοσταλγίας;
Οι εικόνες μου περιορισμένες προς το πρόσωπό του, οι επικοινωνίες μας πολλές, η αγάπη μου όμως όπως και όλης της οικογένειας  μου μεγάλη. Και κανένας δεν φεύγει από κοντά μας όταν τον αγαπάμε πραγματικά.
Καλό παράδεισο θείε αγαπημένε. Περάσαμε λίγες στιγμές μαζί, αρκετές όμως για να μας λείπεις.
Καλή αντάμωση

Δήμητρα Ρέκκα 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου