" Σκηνές που ανάγουν από τη γη στον ουρανό. " Όπως τις ζει η ψυχή μετάρσια μεταξύ ουρανού και γης από το ύψος του ασκητηρίου του Αγίου Βασιλείου στου Λουκά."

Χαῖρε κλῖμαξ γῆθεν πάντας ἀνυψώσασα χάριτι, χαῖρε ἡ γέφυρα ὄντως ἡ μετάγουσα ἐκ θανάτου πάντας πρὸς ζωήν τοὺς ὑμνούντας σε.

Αὓτη ἡ πύλη τῆς ζωῆς

Ὁ ἦχος τῆς καμπάνας καί ποιόν δέν συγκινεῖ; Ἔχει συνδεθεῖ μέ τίς χαρές καί τούς πόνους τῆς ζωῆς μας.

Εὐλαβικά χέρια ἄναψαν τά καντήλια στό κρεμασμένο στό βράχο ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου στοῦ Λουκᾶ. 

 Τό κερί δείχνει τήν εὐλάβεια τῶν ἀνθρώπων. Ὅπως τό κερί λιώνει γιά νά φωτίζῃ , ἔτσι καί ἡ ζωή μας πρέπει νά καταναλώνεται σέ πράξεις δοξολογίας στό Θεό καί ἀγάπης στόν συνάνθρωπο.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος γράφει τήν Θεία Λειτουργία. Τοιχογραφία στό ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου στοῦ Λουκᾶ.

Αὐτή ἡ εἰκόνα μόνο τήν ἐλπίδα τοῦ Παραδείσου μπορεῖ νά σού δώσῃ. Ἐνῶ βλέπεις νά πέφτῃ τό φῶς τοῦ δειλινοῦ τῆς ζωῆς, ἀπέναντί σου ἤδη ὑπάρχει τό φῶς τῆς αἰωνιότητος.

«Φῶς ἱλαρόν ἁγίας δόξης, ἀθανάτου Πατρός, οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ. Ἐλθόντες ἐπί τήν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα Θεόν. Ἄξιον Σέ ἐν πάσι καιροῖς ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις. Υἱέ Θεοῦ, ζωήν ὁ διδούς διό  ὁ κόσμος Σέ δοξάζει».