Μεγάλη Τετάρτη στοῦ Λουκᾶ.

Μεγάλη Τετάρτη στοῦ Λουκᾶ.

   Ἡ Ἐκκλησία μας τήν Μεγάλη Τετάρτη, μνείαν ποιεῖται τῆς ἀλειψάσης τόν Κύριον μύρῳ, πόρνης γυναικός, ἡ ὁποία μέ τά μαλλιά τῆς κεφαλῆς της ἐσκούπισε τά πόδια τοῦ Κυρίου, τά ὁποῖα ἔβρεξε μέ δάκρυα καί μῦρα, μετανοοῦσα γιά τά παραπτώματά της.

   Τό περιστατικό αὐτό πού  συγκλονίζει κάθε ἀνθρώπινη ψυχή περιέγραψε μέ τρόπο ἐξόχως συγκινητικό καί μοναδικό, ἡ ποιήτρια, Μοναχή Κασσιανή, τόν Θ’ μ. Χ. αἰῶνα.

   Τό τροπάριο τῆς Κασσιανῆς ψάλλεται τήν Μεγάλη Τρίτη τό βράδυ, διότι τότε τελεῖται ὁ Ὄρθρος τῆς Μεγάλης Τετάρτης.

   ● Κάποια χρόνια πρίν Μεγάλη Τετάρτη στοῦ Λουκᾶ, μέ τόν παπα- Γιώργη.

  Τό πρωί τῆς Μεγάλης Τετάρτης σέ ὅλους τους Ναούς τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

   Ἐνθυμούμεθα μέ πολλή συγκίνηση τόν μακαριστό π. Γεώργιο Ρέκκα νά τελῇ τήν Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου φορώντας τήν μώβ ἀπέριττη στολή του, ραμμένη ἀπό τά εὐλαβικά χέρια τῆς μακαριστῆς εὐσεβοῦς κόρης Ἀσημούλας Αὐγέρη.( Ἄς τήν ἀναπαύῃ ὁ Θεός).

   Ὁ Ναός ἦταν γεμᾶτος ἀπό  κόσμο καί κυρίως ἀπό μικρά παιδιά, τά ὁποῖα κατά μία εὐλογημένη συνήθεια τά κοινωνοῦσαν οἱ μητέρες τους, τήν Μεγάλη Τετάρτη καί βεβαίως καί τό Πάσχα.

   ● Τό ἀπόγευμα τῆς Μεγάλης Τετάρτης στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἐτελεῖτο τό μυστήριο τοῦ ἱεροῦ Εὐχελαίου.

    Στό μέσο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ πάνω σέ εὐτρεπισμένο τραπέζι στρωμμένο μέ λευκό τραπεζομάντηλο ὑπῆρχε ἕνα μεγάλο πανέρι ἐπίσης στρωμένο μέ λευκό κάλυμμα μέσα στό ὁποῖο ἂδειαζαν τό ἀλεύρι, τό ὁποῖο ἔφερναν ἀπό κάθε σπίτι γιά νά εὐλογηθῇ κατά τήν ὥρα τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου καί νά ζυμωθοῦν τά πρόσφορα.

   Στό γεμᾶτο μέ ἀλεύρι πανέρι βρισκόταν ἀναμμένο καντήλι, ἀπό τό ἁγιασμένο  λάδι τοῦ ὁποίου ὁ Ἱερεύς ἔχριε τούς πιστούς οἱ ὁποῖοι ἐγέμιζαν τόν Ναό. Ἐπίσης μέσα στό ἀλεύρι ἐστερεώνοντο ἑπτά κεριά, εἰς τύπον τῶν ἑπτά Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας καί εἰς τύπον τῶν ἑπτά ἀποστολικῶν καί ἑπτά εὐαγγελικῶν περικοπῶν, πού ἀναγινώσκονται κατά τήν διάρκεια τοῦ Ἱεροῦ Εὐχελαίου.

   Μετά τό Εὐχέλαιο, ἡ Παπαδιά ( τί εὐλογημένη ψυχή, ἡ μακαριστή, Πρεσβυτέρα Δήμητρα, ἄς τήν ἀναπαύῃ ὁ Κύριος ἐν σκηναῖς Ἁγίων)  ἔπαιρνε τό ἀλεύρι καί ἄρχιζε ἀμέσως στό σπίτι της τήν διαδικασία τῆς κατασκευῆς τῶν προσφόρων τά ὁποῖα ἔπρεπε νά ἑτοιμαστοῦν ὁπωσδήποτε κατά τήν διάρκεια τῆς νύχτας ( νά ζυμωθοῦν καί νά ψηθοῦν) ὥστε τήν Μεγάλη Πέμπτη τό πρωί, μέ αὐτά νά τελέσῃ ὁ Ἱερεύς τήν Θεία Λειτουργία. Τά πρόσφορα αὐτά ὀνομάζονταν καί ὀνομάζονται «μονομεριάτικα», ἐπειδή γίνονται τήν ἴδια μέρα πού προσφέρεται τό ἀλεύρι καί ἀμέσως χρησιμοποιοῦνται γιά τήν Θεία Λειτουργία.

  ● Μετά τό Εὐχέλαιο ὁ Ἱερεύς τελοῦσε τρισάγια στούς τάφους τῶν κεκοιμημένων ἐνῶ ἑτοιμαζόταν ἀπό τά παιδιά καί ἄλλους εὐσεβεῖς χριστιανούς ὁ Ἱερός Ναός γιά τήν ἀκολουθία τοῦ Νιπτῆρος. ( Ὄρθρος τῆς Μεγάλης Πέμπτης πού ψάλλεται τήν Μεγάλη Τετάρτη τό βράδυ).

    ● Ὅλα τά παραπάνω ἔχουν χαραχθῆ βαθειά στήν ψυχή μας καί κάθε φορά πού ἔρχονται αὐτές οἱ ἡμέρες τά ἐνθυμούμεθα μέ μεγάλη συγκίνηση. 

   Ἐνθυμούμεθα τήν εὐλάβεια καί τό φιλακόλουθο τοῦ μακαριστοῦ Ἱερέως π. Γεωργίου Ρέκκα, τήν εὐσέβεια τῶν ἁπλῶν καί πολύ πιστῶν στό Θεό συγχωριανῶν μας καί τό μοναδικό κατανυκτικό κλῖμα στόν πολυαγαπημένο Ναό τοῦ χωριοῦ μας, στήν Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

 ● Τώρα τήν ὡραία αὐτή ἐκκλησιαστική καί πνευματική παράδοση συνεχίζει ὁ συγχωριανός μας εὐσεβής Ἱερεύς π. Ἰωάννης Βῆλος, ὁ ὁποῖος μέ ζῆλο Θεοῦ τελεῖ ὅλες τίς Ἱερές Ἀκολουθίες γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.