Εἰκόνες πού ραγίζουν καρδιές.

Εἰκόνες πού ραγίζουν καρδιές.

  Καθώς προχωρούσαμε πρός τό ἐξωκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Δημητρίου βρεθήκαμε μπροστά σέ ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπό ἕνα σπίτι στό ὁποῖο ἔζησαν καί μεγάλωσαν εὐλογημένες ψυχές.

  Πρόκειται γιά τό σπίτι τῆς οἰκογένειας Καρνέζη.

  Ἀπόγονοί τους βρίσκονται σέ διάφορες πόλεις τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ ἐξωτερικοῦ.

   Δέν περιμέναμε ὅτι αὐτό τό σπίτι θά ἐκείτετο ἐρείπιο.

   Εἰλικρινά βρεθήκαμε πρό ἐκπλήξεως. Εἴχαμε ἀρκετά χρόνια νά περάσωμε ἀπό ἐκεῖ.

   Τελευταῖος ἔνοικος αὐτοῦ τοῦ σπιτιοῦ ἦτο ἡ  μακαριστή Σταυρούλα σύζυγος Γεωργίου Καρνέζη. Μία ἀρχοντική, εὐγενής καί εὐσεβής ψυχή.    Ἐκοιμήθη στίς 20.01. 2004 καί ἐτάφη τήν ἑπομένη στό κοιμητήριο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Λουκᾶ.

   Ἀπό τότε τό σπίτι ἐγκατελείφθη καί σέ λίγο κατέρρευσε.

  Συγκλονίζει ἡ θέα τοῦ ντουλαπιοῦ πού ἔχει ἀκόμα μέσα τά πιάτα καί τά ποτήρια, ὅπως τά εἶχε τοποθετήσει ἡ μακαρίτισσα κυρά Βούλα.

   Κάναμε αὐτήν τήν ἀναφορά καί ὡς μνημόσυνο τῆς μακαριστῆς Σταυρούλας Καρνέζη, ἡ ὁποία ἐβοήθησε πολύ στήν ἀνακαίνιση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου , ἀλλά καί προσέφερε πολλά στόν κεντρικό Ναό τοῦ χωριοῦ, ἐκεῖνον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

  Ἀλλά καί γιά νά ἐκφράσωμε τήν βαθειά μας συγκίνηση γιά αὐτό πού ἀντικρύσαμε καί τόν πόνο τῆς ψυχῆς μας.

   Τό κάθε σπίτι εἶναι ἕνας ὁλόκληρος κόσμος. Ἡ κάθε πέτρα, τό κάθε κεραμίδι, τό κάθε τί, μαρτυροῦν μιά ὁλόκληρη ἱστορία.

  Τί κρίμα, νά καταλήγουν ἔτσι κάπως τά σπίτια μας.

   Ὅσο μποροῦμε ἄς βοηθήσουμε νά στέκονται ὄρθια.

   Τό χρωστᾶμε στούς προγόνους μας, στήν ζωή τήν ἴδια, στήν ἱστορία μας. 

  

  Τί συγκλονιστική εἰκόνα! Ἀκόμα ἐπιμένει νά στέκεται  τό ντουλάπι στόν τοῖχο πού ἔχει μέσα τά φλυτζάνια, τά ποτήρια καί τά πιάτα. Τό βλέπεις καί δακρύζεις...

 Καί ὁ καθρέφτης δέν θέλει νά πέσῃ καταγῆς καί νά σπάσῃ.

  Κρατιέται ἀκόμα, ἐπιμένει καί ἀντιστέκεται στήν φθορά.

  Μέχρι πότε ἄραγε;